معرفت فلسفی، سال بیست و سوم، شماره دوم، پیاپی 90، زمستان 1404، صفحات -

    چالش این‌همان‌گویی تعریف «سازگاری» از منظر ارزش تبیینی «انتخاب طبیعی» در نظریه‌ی تکامل و بررسی انتقادی پاسخ الیوت سوبر به آن

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    ✍️ مسعود طوسی سعیدی / *استادیار دانشگاه شهید بهشتی / m_tousi@sbu.ac.ir
    doi 10.22034/marefatfalsafi.2025.5002165
    چکیده: 
    این مقاله به بررسی چالش این‌همان‌گویی در تعریف «سازگاری» از منظر ارزش تبیینی انتخاب طبیعی در نظریه‌ی تکامل می‌پردازد. مسئله اصلی این است که تعریف سازگاری غالباً به نحوی دوری و بدون ارائه‌ی معیار مستقل، به بقا و تولید مثل ارگانیسم اشاره می‌کند؛ به عبارت دیگر، به کارگیری گزاره‌ی «آن‌هایی که زنده می‌مانند، سازگارترند» بدون بیان دقیق علت بقا، موجب می‌شود تا انتخاب طبیعی به یک این‌همان‌گویی بدل گردد: «آن‌هایی که زنده می‌مانند آن‌هایی هستند که زنده می‌مانند». مقاله ابتدا پیشینه تاریخی و جایگاه مفهومی سازگاری را نزد داروین، با تاکید بر تلاش‌های زیست‌شناسان پیش از او در صورت‌بندی نظریه‌ی تکامل مرور می‌کند. سپس، نقدهایی را که از سوی فیلسوفان و زیست‌شناسان مانند پوپر و براندون بر این‌همان‌گویی انتخاب طبیعی مطرح شده، بررسی می‌کند. ادامه‌ی مقاله به تحلیل انتقادی پاسخ الیوت سوبر به چالش این‌همان‌گویی اختصاص یافته؛ جایی که سوبر با پیشنهاد تعریف سازگاری به عنوان گرایشی احتمالاتی (شامل مؤلفه‌های زنده‌مانی و باروری) سعی در صورت‌بندی علّی این اصطلاح دارد. با این حال، تحلیل‌های ارائه‌شده نشان می‌دهد که حتی پیشنهاد سوبر مبنی بر نقش علّی «تنوع در سازگاری» بر تکامل، با چالش‌های مهمی، از جمله و مجددا این‌همان‌گویی، مواجه است و از این رو پاسخ او نیز هنوز نهایی نیست.
    Article data in English (انگلیسی)
    Title: 
    The Challenge of the Tautological Definition of "Fitness" from the Perspective of the Explanatory Power of "Natural Selection" in Evolutionary Theory and a Critical Review of Elliott Sober's Response
    Abstract: 
    This paper examines the circularity challenge inherent in the definition of “fitness” from the standpoint of the explanatory value of natural selection in evolutionary theory. The fundamental issue arises from the fact that fitness is often defined in a circular manner without offering an independent criterion. In other words, employing the statement “those that survive are the fitted ones” without specifying the precise causal factors for survival transforms natural selection into a tautology: “those that survive are those that survive.” Initially, the paper reviews the historical background and the conceptual position of fitness in Darwin’s work, regarding the efforts of earlier biologists in formulating evolutionary theory. It then thoroughly examines the criticisms raised by philosophers and biologists such as Popper and Brandon. Subsequent sections analyze Elliott Sober’s response to this tautology challenge, in which he proposes a probabilistic propensity interpretation of fitness—incorporating viability and fertility components—to establish a causal formulation. However, the analysis reveals that even Sober’s proposal regarding the causal role of variety in fitness within evolution faces significant challenges, ultimately leaving his response inconclusive.
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    طوسی سعیدی، مسعود.(1404) چالش این‌همان‌گویی تعریف «سازگاری» از منظر ارزش تبیینی «انتخاب طبیعی» در نظریه‌ی تکامل و بررسی انتقادی پاسخ الیوت سوبر به آن. فصلنامه معرفت فلسفی، 23(2)، - https://doi.org/10.22034/marefatfalsafi.2025.5002165

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مسعود طوسی سعیدی."چالش این‌همان‌گویی تعریف «سازگاری» از منظر ارزش تبیینی «انتخاب طبیعی» در نظریه‌ی تکامل و بررسی انتقادی پاسخ الیوت سوبر به آن". فصلنامه معرفت فلسفی، 23، 2، 1404، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    طوسی سعیدی، مسعود.(1404) 'چالش این‌همان‌گویی تعریف «سازگاری» از منظر ارزش تبیینی «انتخاب طبیعی» در نظریه‌ی تکامل و بررسی انتقادی پاسخ الیوت سوبر به آن'، فصلنامه معرفت فلسفی، 23(2), pp. -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    طوسی سعیدی، مسعود. چالش این‌همان‌گویی تعریف «سازگاری» از منظر ارزش تبیینی «انتخاب طبیعی» در نظریه‌ی تکامل و بررسی انتقادی پاسخ الیوت سوبر به آن. معرفت فلسفی، 23, 1404؛ 23(2): -