معرفت فلسفی، سال بیست و سوم، شماره سوم، پیاپی 91، بهار 1405، صفحات -

    ارزیابی مطلق در فلسفۀ هگل بر اساس نَفَس رحمانی در اندیشه مولوی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    ✍️ منصور مهدوی / عضو هیئت علمی - فلسفه دانشگاه باقرالعلوم (علیه السلام) / mahdavi.mnsr@gmail.com
    doi 10.22034/marefatfalsafi.2025.5002034
    چکیده: 
    هدف این نوشتار کشف تفاوت‌های نظرگاه هگل و مولوی درخصوص مطلق است. بر این اساس ابتدا مفهوم مطلق و ظهور آن در امور مختلف از منظر هگل را بررسی می‌کنیم. از نگاه هگل مطلق در منطق، طبیعت و روح خود را نشان می‌دهد. ظهور مطلق در روح مبتنی بر سه‌پایه‌های متعددی که سرانجام به مثال مطلق می‌رسد. طبق نگاه هگل سیر سه‌پایه‌های مختلف در نهایت به مطلق می‌رسد این منظر حاکی از اندیشۀ وحدت وجودی اوست. وی در آثار خود به اهمیت این موضوع اشاره داشته و اذعان می‌کند که مولوی در این زمینه فردی پیشتاز است. از این رو می‌کوشیم نفس رحمانی را با مطلق مقایسه کنیم. چرا که نفس رحمانی هم بر اساس نگاهی وحدت‌گرایانه به هستی شکل گرفته است. تبین مفهومی نفس رحمانی و تشریح ظهور آن در تعینات حقی و خلقی تا حدود زیادی میزان شباهت نظرگاه هگل و مولوی را نشان خواهد داد. با این‌همه به نظر می‌رسد تفاوت‌های بسیاری بین این دو متفکر در خصوص بساطت، ایجاد و ... مطلق وجود دارد.
    Article data in English (انگلیسی)
    Abstract: 
    The aim of this article is to discover the differences in the views of Hegel and Rumi regarding the Absolute. Accordingly, we will first examine the concept of the Absolute and its emergence in various matters from Hegel's perspective. From Hegel's perspective, the Absolute shows its nature and soul in logic. The emergence of the Absolute in the soul is based on numerous tripods that ultimately lead to the Absolute. According to Hegel's perspective, the path of the various tripods ultimately leads to the Absolute. This perspective indicates his idea of ​​existential unity. He has referred to the importance of this issue in his works and acknowledges that Rumi is a pioneer in this field. Therefore, we will try to compare the merciful soul with the Absolute. Because the merciful soul is also formed based on a unitary view of existence. The conceptual explanation of the merciful soul and the explanation of its emergence in the determinations of truth and creation will largely show the degree of similarity between the views of Hegel and Rumi. However, it seems that there are many differences between these two thinkers regarding simplicity, creation, and the absolute.
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مهدوی، منصور.(1405) ارزیابی مطلق در فلسفۀ هگل بر اساس نَفَس رحمانی در اندیشه مولوی. فصلنامه معرفت فلسفی، 23(3)، - https://doi.org/10.22034/marefatfalsafi.2025.5002034

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    منصور مهدوی."ارزیابی مطلق در فلسفۀ هگل بر اساس نَفَس رحمانی در اندیشه مولوی". فصلنامه معرفت فلسفی، 23، 3، 1405، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مهدوی، منصور.(1405) 'ارزیابی مطلق در فلسفۀ هگل بر اساس نَفَس رحمانی در اندیشه مولوی'، فصلنامه معرفت فلسفی، 23(3), pp. -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مهدوی، منصور. ارزیابی مطلق در فلسفۀ هگل بر اساس نَفَس رحمانی در اندیشه مولوی. معرفت فلسفی، 23, 1405؛ 23(3): -