مکان در فیزیک و متافیزیک ارسطو و ابن‌سینا

ضمیمهاندازه
6.pdf505.86 کیلو بایت

سال بيستم، شماره اول، پياپي 77، پاييز 1401، ص 77ـ94

نوع مقاله: پژوهشي
* حشمت قدمي / دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مركزي heshmatghadami@gmail.com     
مهدي نجفي افرا / استاد گروه فلسفه و كلام اسلامي دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مركزي     mah.najafiafra@iauctb.ac.ir
دريافت: 07/03/1401       پذيرش: 21/07/1401

چکيده
از ديرباز هريک از نظام‌هاي فلسفي براساس مباني خويش به شرح و بسط مسئله مکان پرداخته‌اند. در حکمت مشاء نيز پرداختن به اين موضوع در غرب با ارسطو آغاز مي‌گردد و در شرق نيز توسط ساير حکماي مشائي ازجمله ابن‌سينا دنبال مي‌شود. مقاله پيش‌رو با رويکرد تحليلي تطبيقي به مقايسه آموزه‌هاي اين دو فيلسوف بزرگ در ارتباط با مسئله مکان می‌پردازد و آن را در دو ساحت فيزيک و متافيزيک مورد بررسي قرار مي‌دهد. بنابراين تحليل حقيقت مکان، هستي‌شناسي آن، ادله اثبات و انکار آن، نسبي يا مطلق بودن مکان و اينکه مکان امري فيزيکي است يا متافيزيکي به همراه نظريات مختلفي که درباره مکان مطرح شده و همچنين مسئله خلأ، ازجمله مباحثي هستند که در اين مقاله به آنها پرداخته مي‌شود.

کليدواژه‌ها: مکان، فيزيک، ارسطو، متافيزيک، ابن‌سينا، خلأ.
 

 

سال انتشار: 
1401
شماره مجله: 
77
شماره صفحه: 
77