معرفت فلسفی، سال هجدهم، شماره دوم، پیاپی 70، زمستان 1399، صفحات 115-130

    عینیت و ذهنیت زیبایی در فلسفه کانتی و صدرایی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    سیدمهدی امام جمعه / دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه اصفهان / m.amami lta.ui.ac.ir
    ✍️ سیدمحمدمحسن میرمرشدی / دانشجوی دكتري فلسفه مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني / mohsengmirus@gmail.com
    چکیده: 
    مسئله ذهنیت و عینیت در فلسفه عرصه‎های متفاوتی از زندگی بشری را تحت تأثیر قرار داده است. از جمله این عرصه‎ها فلسفه هنر و به ویژه مسئله شناخت زیبایی است. صدرالمتألهین و کانت، دو فیلسوف اسلامی و غربی هستند که در این حوزه کنکاش و نظریات تأثیرگذاری را مطرح کرده اند. با مقایسه دیدگاه هر دو فیلسوف می‎توان به این نتیجه رسید که هر دو به گونه ای معتقد به دخالت ذهن در درک زیبایی هستند؛ ولی کانت ورای زیبایی ذهنی، زیبایی عینی را قبول ندارد و تمام زیبایی را به ذهن و احساس درک‎شده ناشی از آن بازمی گرداند. در مقابل اگرچه صدرالمتألهین ذهن را در درک زیبایی دخیل می داند و قائل به درک زیبایی در مرتبه بالاتری از عالم مادی است، اما حقیقت زیبایی را از آن جهت که از اوصاف وجود و مساوق با وجود است، متشخص در خارج لحاظ می کند. صدرالمتألهین با گنجاندن زیبایی تحت معقولات فلسفی و کانت با ذهنیِ صرف دانستن زیبایی، در عمل وجودی مستقل برای زیبایی در نظر نمی‎گیرند.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    امام جمعه، سیدمهدی، میرمرشدی، سیدمحمدمحسن.(1399) عینیت و ذهنیت زیبایی در فلسفه کانتی و صدرایی. فصلنامه معرفت فلسفی، 18(2)، 115-130

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    سیدمهدی امام جمعه؛ سیدمحمدمحسن میرمرشدی."عینیت و ذهنیت زیبایی در فلسفه کانتی و صدرایی". فصلنامه معرفت فلسفی، 18، 2، 1399، 115-130

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    امام جمعه، سیدمهدی، میرمرشدی، سیدمحمدمحسن.(1399) 'عینیت و ذهنیت زیبایی در فلسفه کانتی و صدرایی'، فصلنامه معرفت فلسفی، 18(2), pp. 115-130

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    امام جمعه، سیدمهدی، میرمرشدی، سیدمحمدمحسن. عینیت و ذهنیت زیبایی در فلسفه کانتی و صدرایی. معرفت فلسفی، 18, 1399؛ 18(2): 115-130