معرفت فلسفی

مقاله حاضر به تحلیل ماهیت و کارکرد فضیلت معرفتی از منظر ارنست سوسا می‎پردازد. فضایل در نظام معرفتی سوسا به قوای اعتمادپذیری تعریف می‎شوند که در تولید، توجیه و تبیین معرفت نقش مبنایی دارند. قوای ادراکی به همراه تعقل، استنتاج و درون‎نگری از جمله قوای معرفتی‎اند که در صورت عملکرد صحیح به معرفت می‎انجامند و ویژگی‎های درخور بودن، ماهرانه بودن و سالم بودن را بر باور بار می‎کنند. سوسا اخیراً از فضایل منشی و فاعلی ای نام می‎برد که هرچند در ایجاد معرفت نقشی دارند، اما باورساز نیستند. حتی فضایل فاعلی نیز به رغم لزوم، تنها حکم‎سازند نه باورساز. سوسا داشتن منظر معرفتی را عامل تمایز شناخت حیوانی و تأملی می‎داند و با آنکه سعی می‎کند تا توضیح دهد هر کدام از فضایل چرا، چگونه و تا چه حد در فرایند تولید و توجیه باور نقش دارند، اما نگاه تنگ او به محدوده و ماهیت فضایل لازم برای ایجاد معرفت، دیدگاه وی را به رغم همه جذابیت‎هایش با مشکلاتی مواجه می‎سازد که دربخش پایانی مقاله به آن پرداخته می‎شود.