صفحهها:
87-101
تاریخ دریافت: 1396/08/09
تاریخ پذیرش: 1397/03/25
چکیده:
مراتب علم الهی در اندیشه صدرالمتألهین عبارت اند از: عنایت، قلم، قضا، لوح محفوظ و قدر. صدرالمتألهین با جامع نگری به تفسیر قضا و قدر می پردازد و ضمن تبیین قضا و قدر ذاتی که مورد اهتمام فلاسفه مشاء است، قضا و قدر فعلی را نیز که مورد نظر متکلمان است، تبیین می کند. در نوشتار حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهره گیری از آثار مختلف صدرالمتألهین، تفاسیر قضا و قدر در نظام فلسفی حکمت متعالیه جمع آوری، دسته بندی، تنظیم و تقریر گشته و در پایان، ضمن برشماری نقاط قوت این دیدگاه، برخی کاستی های آن نیز نشان داده شده است.
Article data in English (انگلیسی)
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
توکلی، نسرین.(1397) ارزیابی تفسیر قضا و قدر در نظام فلسفی صدرالمتألهین. فصلنامه معرفت فلسفی، 15(4)، 87-101
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
نسرین توکلی."ارزیابی تفسیر قضا و قدر در نظام فلسفی صدرالمتألهین". فصلنامه معرفت فلسفی، 15، 4، 1397، 87-101
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
توکلی، نسرین.(1397) 'ارزیابی تفسیر قضا و قدر در نظام فلسفی صدرالمتألهین'، فصلنامه معرفت فلسفی، 15(4), pp. 87-101
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
توکلی، نسرین. ارزیابی تفسیر قضا و قدر در نظام فلسفی صدرالمتألهین. معرفت فلسفی، 15, 1397؛ 15(4): 87-101