معرفت فلسفی، سال بیستم، شماره سوم، پیاپی 79، بهار 1402، صفحات 07-

    تحلیل فلسفی «حُب» از منظر علامه مصباح یزدی*

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    مجتبی مصباح / *دانشیار - گروه فلسفه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) / M-mesbah@Qabas.net
    سید حجت الله فقیهی / *دکتری - موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی / Amiryamir232@gmail.com
    چکیده: 

    مفهوم «حُب» نشان دهنده نوعی میل و گرایش به چیزی است که محب آن را ملائم با خود می داند. مفهوم حب، مفهوم کلی از نوع معقول ثانی فلسفی است. درواقع این مفهوم از مقایسه میان وجود محب با امر یا اموری که با آن وجود ملائم است، انتزاع می گردد. بنابراین مفهوم حب، صرفاً بیانگر نوعی رابطه وجودی و نحوه آن است و برای خود وجودی مستقل از دو طرف مقایسه ندارد. البته گاهی ممکن است حب را از حیث مصداقی یا از جهت منشأ انتزاعش در نظر گرفت و از این جهت مفهومی ماهوی از آن انتزاع کرد و از همین روست که شماری از حکما، مفهوم حب را از این قبیل مفاهیم ماهوی برشمرده اند. ملاک انتزاع حب، درک ملائمت است. ادراک ملائمت از دو طریق علم حضوری و یا حصولی محقق می شود. با توجه به ابتنای مفهوم حب بر درک ملائمت، ضمن تحلیل فلسفی حب و بررسی نحوه انتزاع آن، با بررسی انحای گوناگون درک ملائمت، به بررسی تمایز میان بعد بینشی و گرایشی می پردازیم.

    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال بیستم، شماره سوم، پیاپی 79، بهار 1402، ص 7ـ22
     

    نوع مقاله: پژوهشی
    * سیدحجت الله فقیهی/ دانشجوی دکتری فلسفه تطبیقی مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)     Amiryamir232@gmail.com
    مجتبی مصباح/ دانشیار گروه فلسفه مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)    M-mesbah@Qabas.net
    دریافت: 25/10/1401       پذیرش: 07/02/1402

    چکیده
    مفهوم «حُب» نشان دهنده نوعی میل و گرایش به چیزی است که محب آن را ملائم با خود می داند. مفهوم حب، مفهوم کلی از نوع معقول ثانی فلسفی است. درواقع این مفهوم از مقایسه میان وجود محب با امر یا اموری که با آن وجود ملائم است، انتزاع می گردد. بنابراین مفهوم حب، صرفاً بیانگر نوعی رابطه وجودی و نحوه آن است و برای خود وجودی مستقل از دو طرف مقایسه ندارد. البته گاهی ممکن است حب را از حیث مصداقی یا از جهت منشأ انتزاعش در نظر گرفت و از این جهت مفهومی ماهوی از آن انتزاع کرد و از همین روست که شماری از حکما، مفهوم حب را از این قبیل مفاهیم ماهوی برشمرده اند. ملاک انتزاع حب، درک ملائمت است. ادراک ملائمت از دو طریق علم حضوری و یا حصولی محقق می شود. با توجه به ابتنای مفهوم حب بر درک ملائمت، ضمن تحلیل فلسفی حب و بررسی نحوه انتزاع آن، با بررسی انحای گوناگون درک ملائمت، به بررسی تمایز میان بعد بینشی و گرایشی می پردازیم.

    کلیدواژه ها: حب، علم ، انتزاع، ملائمت، علامه مصباح یزدی.


    * این مقاله در همایش بین المللی «علوم انسانی اسلامی در اندیشه علامه محمدتقی مصباح یزدی» پذیرش شده است.

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مصباح، مجتبی، فقیهی، سید حجت الله.(1402) تحلیل فلسفی «حُب» از منظر علامه مصباح یزدی*. فصلنامه معرفت فلسفی، 20(3)، 07-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مجتبی مصباح؛ سید حجت الله فقیهی."تحلیل فلسفی «حُب» از منظر علامه مصباح یزدی*". فصلنامه معرفت فلسفی، 20، 3، 1402، 07-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مصباح، مجتبی، فقیهی، سید حجت الله.(1402) 'تحلیل فلسفی «حُب» از منظر علامه مصباح یزدی*'، فصلنامه معرفت فلسفی، 20(3), pp. 07-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مصباح، مجتبی، فقیهی، سید حجت الله. تحلیل فلسفی «حُب» از منظر علامه مصباح یزدی*. معرفت فلسفی، 20, 1402؛ 20(3): 07-