تناسخ در نظام فلسفي سينوي و صدرايي

      سال بيستم، شماره دوم، پياپي 78، زمستان 1401، ص 41ـ62

نوع مقاله: پژوهشي
زينب زيني‌وند/ دانشجوي دكتري فلسفه و كلام اسلامي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب      Zeinivandz204@gmail.con
* محمود عبايي كوپايي/ استاديار گروه فلسفه و كلام اسلامي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب  m-abaee44@yahoo.com
حسين فلسفي/ استاديار گروه فلسفه و كلام اسلامي دانشگاه آزاد اسلامي واحد خرم‌آباد    falsafi.1584@yahoo.com
دريافت: 15/06/1401       پذيرش: 19/10/1401

چکيده
مسئله تناسخ نه‌تنها از گذشته دور در ميان فيلسوفان مطرح بوده، در فرهنگ ديني نيز مورد اهتمام ويژه قرار دارد. نوشتار حاضر با روش توصيفي‌ ـ تحليلي به واکاوي اين مسئله در انديشه ابن‌سينا و صدرالمتألهين مي‌پردازد و از رهگذر آن آشکار مي‌شود که ديدگاه ابن‌سينا و صدرالمتألهين در استحاله تناسخ ملکي، مشابه است. تمايز آنها در مباني نفس‌شناختي‌اي است که ترسيم‌کننده نحوه موجه‌سازي مدعاي آنهاست که مهم‌ترين آنها از اين قرار است: تجرد نفس، حدوث نفس، بقاي نفس و رابطه نفس با بدن.

کليدواژه‌ها: تناسخ، تناسخ ملکي، تناسخ ملکوتي، ابن‌سينا، صدرالمتألهين.