Ma`rifat Falsafi, Volume 8, Issue 1, No 29, Year 2025 , Pages 165-182

    A Critical Analysis of Kant’s Idea about the Nature of Truth

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Mohammad Jafari / Assistant Professor, Imam Khomeini I.E.R / mjafari125@yahoo.com
    Abstract: 
    Kant’s theory of truth is of great import because of his influence on the developments in the field of theory of knowledge in the last three centuries. He wrote his Critique of Pure Reason to answer the question of the relation between the object and the subject of knowledge. The correspondence theory was the single official theory about the nature of truth before Kant. That is why both rationalists and empiricists –despite their main differences— shared the idea of subject-object dualism. Barkley was an exception who walked over the boundaries of realism into the realm of idealism. Kant has no firm position in this regard. In his Prolegomena, he accepts noumena-phenomena dualism, while in his Critique of Pure Reason, he does not acknowledge an independent status for phenomena in the mind. However, he insists on the lack of knowledge of noumena and on epistemic priority of subject over object. In this way, Kant does not believe in the correspondence theory of truth, and is considered the founder of the coherence theory of truth. The author in this article tries to shed light of different aspects of Kant’s theory of truth and to criticize its claim as well as Kant’s arguments for it.
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :تبیین و نقد نظریه کانت درباره ماهیت صدق
    Abstract: 
    بررسى نظرگاه کانت درباره چیستى صدق، به لحاظ تأثیرگذارى این اندیشمند در تحوّل‏هاى مربوط به مباحث معرفت‏شناسى در سه قرن اخیر، از اهمیتى بسزا برخوردار است. کانت کتاب نقّادى عقل محض را در پاسخ به چگونگى نسبت میان اندیشنده و ابژه (متعلّق شناخت) به رشته تحریر درآورد. تنها نظریه رسمى پیش از کانت در مورد ماهیت صدق، «نظریه مطابقت» بوده است و لذا هم عقل‏گرایان و هم تجربه‏گرایان، با وجود اختلاف فکرى، بر تمایز میان ذهن و عین تأکید داشتند. امّا در این میان، بارکلى نحله‏اى دیگر را پایه‏گذارى کرد و با طرح وحدت ذهن و عین، از مرز رئالیسم گذشت و به ایده‏آلیسم روى آورد. کانت در مواجهه با این بحث، موضع روشنى نداشته، و در تمهیدات تمایز میان نومن و فنومن را پذیرفته است. او در نقد عقل محض، نومن را به عنوان ساحتى مستقل از ذهن به رسمیت نمى‏شناسد و از فاصله خود با ایده‏آلیسم مى‏کاهد. البته، این اضطراب معرفتى، تفاوتى در نظریه صدق کانت ایجاد نمى‏کند؛ زیرا در هر صورت، او بر عدم علم به نومن، و تقدّم معرفت‏شناختى سوژه بر ابژه تأکید دارد. با این توصیف، کانت معتقد به نظریه مطابقت نبوده و طرفدار و پایه‏گذار نظریه انسجام‏گروى محسوب مى‏شود. در این مقاله، ابعاد و زوایاى دیدگاه کانت را بررسى و مؤلّفه‏هاى آن را نقد خواهیم کرد.  
    References: 
    • ـ آپل، ماكس، شرحى بر تمهيدات كانت، ترجمه محمدرضا حسينى بهشتى، تهران، مركز نشر دانشگاهى، 1375.
    • ـ ابن سينا، برهان شفا، بى جا، دارالتربيه و التعليم، 1375ق.
    • ـ ارسطو، مابعدالطبيعه، ترجمه محمدحسن لطفى، تهران، طرح نو، 1378.
    • ـ اسكروتن، راجر، كانت، ترجمه على پايا، تهران، طرح نو، 1375.
    • ـ افلاطون، مجموعه آثار، ترجمه محمدحسن لطفى، چ دوم، تهران، خوارزمى، 1367.
    • ـ دكارت، رنه، تأمّلات، ترجمه احمد احمدى، چ دوم، تهران، مركز نشر دانشگاهى، 1369.
    • ـ ژيلسون، اتين، نقد تفكر فلسفى غرب، ترجمه احمد احمدى، چ پنجم، تهران، حكمت، 1377.
    • ـ شمس، منصور، آشنايى با معرفت شناسى، قم، انجمن معارف اسلامى ايران، 1382.
    • ـ شيروانى، على، «نگاهى تطبيقى و انتقادى به معرفت شناسى كانت»، ذهن، ش 4، زمستان 1379.
    • ـ فارابى، ابونصر، المنطقيات، قم، مكتبة المرعشى النجفى، 1366ـ1368.
    • ـ فروغى، محمّدعلى، سير حكمت در اروپا، چ سوم، تهران، البرز، 1379.
    • ـ فعالى، محمّدتقى، درآمدى بر معرفت شناسى معاصر و دينى، چ دوم، قم، معارف، 1379.
    • ـ فولكيه، پل، فلسفه عمومى، ترجمه يحيى مهدوى، تهران، دانشگاه تهران، 1370.
    • ـ كاپلستون، فردريك، تاريخ فلسفه، ترجمه سيد جلال الدين مجتبوى، چ دوم، تهران، علمى و فرهنگى، 1368.
    • ـ كانت، ايمانوئل، تمهيدات، ترجمه غلامعلى حدّاد عادل، چ دوم، تهران، مركز نشر دانشگاهى، 1370.
    • ـ مجتهدى، كريم، فلسفه نقّادى كانت، چ دوم، تهران، اميركبير، 1378.
    • ـ مطهّرى، مرتضى، مجموعه آثار، ج 10 (شرح مبسوط منظومه)، تهران، صدرا، 1375.
    • ـ ملكيان، مصطفى، تاريخ فلسفه غرب، قم، دفتر همكارى حوزه و دانشگاه، 1378.
    • ـ هارتناك، يوستوس، نظريه معرفت در فلسفه كانت، ترجمه غلامعلى حدّادعادل، تهران، فكر روز، 1376.
    • ـ هاملين، ديويد، تاريخ معرفت شناسى، ترجمه شاپور اعتماد، تهران، پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى، 1374.
    • ـ ياسپرس، كارل، كانت، ترجمه عبدالحسين نقيب زاده، بى جا، طهورى، 1372.
    • - Dancy, Janathan, An Introduction to Cotemporary Epistemology, New York, Basil Blackwell, 1985.
    • - Kant, Immanuel, Critique of Pure Reason, trans. by Norman Kemp Smith, New York, Macmillan, 1965.
    • - Putnam, Hilary, Reason, Truth and History, Cambridge, Cambridge University Press, 1981.
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Jafari, Mohammad.(2025) A Critical Analysis of Kant’s Idea about the Nature of Truth. Ma`rifat Falsafi, 8(1), 165-182

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mohammad Jafari."A Critical Analysis of Kant’s Idea about the Nature of Truth". Ma`rifat Falsafi, 8, 1, 2025, 165-182

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Jafari, M.(2025) 'A Critical Analysis of Kant’s Idea about the Nature of Truth', Ma`rifat Falsafi, 8(1), pp. 165-182

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Jafari, M. A Critical Analysis of Kant’s Idea about the Nature of Truth. Ma`rifat Falsafi, 2025; 8(1): 165-182