Ma`rifat Falsafi, Volume 8, Issue 1, No 29, Year 2025 , Pages 25-54

    A New Interpretation of Allāmah Tabātabā’i’s “Conventionals” (I’tibāryāt) by Comparing his Treatise on Conventionals with Al-Mīzān

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Ehsan Torkashvand / PhD Student, Imam Khomeini I.E.R / torkashvand110@yahoo.com
    Akbar Mirsepah / Assistant Professor, Imam Khomeini I.E.R. / mirsepah@iki.ac.ir
    Abstract: 
    Allamah Tabataba’i considers ethical imperatives as conventionals which are human constructs for making an action obligatory. As for ethical evaluative concepts such as good and bad, he has two ideas, suggested in his different works: A) good and bad are conventional concepts conveying the appropriateness of an action with one’s temper or otherwise. Since people’s tempers differ, good and bad also can differ from one person to another. B) Good and bad shows the congruence or incongruence of an action with favorable end. The authors in this article suggest that the second meaning shows that Allamah considers the concepts of good and bad to be secondary intelligibles, although he has not made it explicit. They think that it is important to draw the line between the two meanings in Allamah; a point which is ignored by others. The authors try to do this by juxtaposing Allamah’s ideas from his treatise on conventionals and those in his Qur’anic exegesis, Al-Mizān to show the difference between his view and that of relativists and agnosticists.
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :تفسیرى نو از اعتباریات علّامه طباطبائى
    Abstract: 
    علّامه طباطبائى گاه باید و نباید را از امورى اعتبارى مى‏داند که انسان آن را بین خود و فعلش جعل مى‏کند تا فعل ضرورت یابد. درباره معناى حسن و قبح هم ایشان دو نظر دارد: 1) حسن و قبح را امرى اعتبارى، و عبارت از ملایمت و منافرت با طبع انسان دانسته است، و از آنجا که انسان‏ها در طبع با هم متفاوت‏اند، حسن و قبح را از امور نسبى شمرده است؛ 2) حسن و قبح را عبارت از ملایمت و منافرت فعل با غایت مطلوب دانسته است. معناى دوم علّامه از حسن و قبح ما را به این نکته رهنمون مى‏سازد که ایشان حسن و قبح را در این معنا معقول ثانى فلسفى مى‏داند؛ اگرچه به آن تصریح نمى‏کند. مهم تفکیک این دو معنا از یکدیگر است، کارى که هیچ‏کدام از شارحان علّامه به آن نپرداخته‏اند. نگارنده در این مقاله کوشیده است با نگاهى تطبیقى به رساله اعتباریات و مباحث تفسیر المیزان دیدگاه علّامه را واکاوى، و تفاوت نظریه او را از دیدگاه نسبى‏گرایان و شکّاکان آشکار کند.
    References: 
    • ـ نهج‏البلاغه، ترجمه محمّد دشتى، قم، بنياد نهج‏البلاغه، بى‏تا.
    • ـ الايجى، عضدالدين، شرح‏المواقف، شرح على‏بن محمد جرجانى، قم، الشريف الرضى، 1370.
    • ـ جوادى، محسن، مسئله بايد و هست، بحثى در رابطه ارزش و واقع، قم، دفتر تبليغات اسلامى، 1375.
    • ـ حاج‏محمدى، مرتضى، «نسبيت اخلاق از ديدگاه شهيد مطهّرى»، كيهان انديشه، ش 81، آذر و دى 1377، ص 39ـ58.
    • ـ داورى‏اردكانى، رضا، ملاحظاتى در باب ادراكات اعتبارى، دومين يادنامه علّامه طباطبائى، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، 1363.
    • ـ سبحانى، جعفر، حسن و قبح عقلى يا پايه‏هاى اخلاق جاودان، نگارش على ربّانى گلپايگانى، تهران، مركز مطالعات و تحقيقات فرهنگى، 1368.
    • ـ سروش، عبدالكريم، تفرج صنع، چ سوم، تهران، مؤسسه فرهنگى صراط، 1373.
    • ـ طباطبائى، سيد محمّدحسين، اصول فلسفه و روش رئاليسم، پاورقى مرتضى مطهّرى، تهران، صدرا، 1364.
    • ـ ـــــ ، الميزان فى تفسيرالقرآن، بيروت، موسسه‏الاعلمى، 1417ق.
    • ـ ـــــ ، حاشية الكفاية، قم، بنياد علمى و فكرى علّامه طباطبائى، بى‏تا.
    • ـ ـــــ ، رسائل سبعة، قم، بنياد علمى و فكرى علّامه طباطبائى، 1362.
    • ـ ـــــ ، رسالة الولاية، طهران، بنياد بعثت، 1360.
    • ـ ـــــ ، نهايه‏الحكمة، ط. الثالث العشر، قم، جامعه مدرسين، 1416ق.
    • ـ فياضى، غلامرضا، جزوه نقدونظر ارزش گزاره‏هاى معرفتى، قم، انجمن معرفت‏شناسى، بى‏تا.
    • ـ لاريجانى، صادق، «استدلال در اعتباريات»، پژوهش‏هاى فلسفى ـ كلامى، ش 24، تابستان 1384، ص 4ـ30.
    • ـ ـــــ ، «الزامات عقلى و اخلاقى»، پژوهش‏هاى اصولى، ش 6، زمستان 1382، پاييز 1386، ص 6ـ25.
    • ـ ـــــ ، جزوه درسى فلسفه اخلاق، قم، مؤسسه تحقيقاتى و تعليماتى امام صادق عليه‏السلام، بى‏تا.
    • ـ ـــــ ، معرفت دينى، تهران، مركز ترجمه و نشر كتاب، 1370.
    • ـ لاهيجى، عبدالرزاق، سرمايه ايمان در اصول اعتقادات، تصحيح صادق لاريجانى،چ‏دوم،تهران،الزهراء، 1364.
    • ـ مصباح، مجتبى، بنياد اخلاق، قم، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى، 1382.
    • ـ مصباح، محمّدتقى، آموزش فلسفه، چ هشتم، تهران، سازمان تبليغات اسلامى، 1377.
    • ـ ـــــ ، دروس فلسفه اخلاق، چ دوم، تهران، اطلاعات، 1370.
    • ـ ـــــ ، فلسفه اخلاق، تقرير احمدحسين شريفى، قم، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى، 1381.
    • ـ ـــــ ، مكاتب اخلاقى، تقرير احمدحسين شريفى، قم، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى، 1384.
    • ـ مطهّرى، مرتضى، تعليم و تربيت در اسلام، چ بيست‏وششم، تهران، صدرا، 1367.
    • ـ ـــــ ، سيرى در سيره نبوى، تهران، صدرا، 1367.
    • ـ ـــــ ، مقالات فلسفى، تهران، حكمت، 1366.
    • ـ ـــــ ، نقدى بر ماركسيسم، تهران، صدرا، 1363.
    • ـ معلمى، حسن، رابطه هست‏ها و بايدها، چ دوم، تهران، كانون انديشه جوان، 1384.
    • ـ ـــــ ، مبانى اخلاق در فلسفه غرب و فلسفه اسلامى، تهران، مؤسسه فرهنگى دانش و انديشه معاصر، 1380.
    • ـ وارنوك، ج.، فلسفه اخلاق در قرن حاضر، ترجمه صادق لاريجانى،چ‏دوم،تهران،مركز ترجمه ‏و نشر كتاب،1362.
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Torkashvand, Ehsan, Mirsepah, Akbar.(2025) A New Interpretation of Allāmah Tabātabā’i’s “Conventionals” (I’tibāryāt) by Comparing his Treatise on Conventionals with Al-Mīzān. Ma`rifat Falsafi, 8(1), 25-54

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Ehsan Torkashvand; Akbar Mirsepah."A New Interpretation of Allāmah Tabātabā’i’s “Conventionals” (I’tibāryāt) by Comparing his Treatise on Conventionals with Al-Mīzān". Ma`rifat Falsafi, 8, 1, 2025, 25-54

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Torkashvand, E, Mirsepah, A.(2025) 'A New Interpretation of Allāmah Tabātabā’i’s “Conventionals” (I’tibāryāt) by Comparing his Treatise on Conventionals with Al-Mīzān', Ma`rifat Falsafi, 8(1), pp. 25-54

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Torkashvand, E, Mirsepah, A. A New Interpretation of Allāmah Tabātabā’i’s “Conventionals” (I’tibāryāt) by Comparing his Treatise on Conventionals with Al-Mīzān. Ma`rifat Falsafi, 2025; 8(1): 25-54