@article {
author = {Torkashvand, Ehsan and Mirsepah, Akbar},
title = {تفسیرى نو از اعتباریات علّامه طباطبائى},
journal = {معرفت فلسفی 29، پاییز 1389},
volume = {8},
number = {1},
pages = {25-54},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {Allamah Tabataba’i considers ethical imperatives as conventionals which are human constructs for making an action obligatory. As for ethical evaluative concepts such as good and bad, he has two ideas, suggested in his different works: A) good and bad are conventional concepts conveying the appropriateness of an action with one’s temper or otherwise. Since people’s tempers differ, good and bad also can differ from one person to another. B) Good  and  bad  shows  the congruence  or  incongruence  of  an  action  with favorable end.

The  authors  in  this  article  suggest  that  the  second  meaning  shows  that Allamah   considers   the   concepts   of   good   and   bad   to   be   secondary intelligibles,  although  he  has  not  made  it  explicit.  They  think  that  it  is important to draw the line between the two meanings in Allamah; a point which  is  ignored  by  others.  The  authors  try  to  do  this  by  juxtaposing Allamah’s ideas from his treatise on conventionals and those in his Qur’anic exegesis,  Al-Mizān  to  show  the difference between  his  view and  that  of relativists and agnosticists.
},
keywords = {Conventionals, good, Bad, Aught, Imperatives, Ethical Values, Allamah Tabataba’i, Al-Mizan., },
title_fa = {تفسیرى نو از اعتباریات علّامه طباطبائى},
abstract_fa ={علّامه طباطبائى گاه باید و نباید را از امورى اعتبارى مى‏داند که انسان آن را بین خود و فعلش جعل مى‏کند تا فعل ضرورت یابد. درباره معناى حسن و قبح هم ایشان دو نظر دارد: 1) حسن و قبح را امرى اعتبارى، و عبارت از ملایمت و منافرت با طبع انسان دانسته است، و از آنجا که انسان‏ها در طبع با هم متفاوت‏اند، حسن و قبح را از امور نسبى شمرده است؛ 2) حسن و قبح را عبارت از ملایمت و منافرت فعل با غایت مطلوب دانسته است. معناى دوم علّامه از حسن و قبح ما را به این نکته رهنمون مى‏سازد که ایشان حسن و قبح را در این معنا معقول ثانى فلسفى مى‏داند؛ اگرچه به آن تصریح نمى‏کند. مهم تفکیک این دو معنا از یکدیگر است، کارى که هیچ‏کدام از شارحان علّامه به آن نپرداخته‏اند. نگارنده در این مقاله کوشیده است با نگاهى تطبیقى به رساله اعتباریات و مباحث تفسیر المیزان دیدگاه علّامه را واکاوى، و تفاوت نظریه او را از دیدگاه نسبى‏گرایان و شکّاکان آشکار کند.
},
keywords_fa = {علّامه طباطبائى ,اعتباریات ,حسن ,قبح ,باید ,نباید ,المیزان ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/207},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/2_0.pdf}
}