Ma`rifat Falsafi, Volume 7, Issue 5, No 28, Year 2025 , Pages 11-38

    The Nature of Designation: Between the Prevalent View and that of Ayatollah Fayāzi

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Mahdi Borhan / M.A. in Philosophy, Imam Khomeini I.E.R / politicsmag@qabas.net
    Gholam Reza Fayyazi / Professor, Imam Khomeini I.E.R. / g.faiyazi@gmail.com
    Abstract: 
    The prevalent view among epistemologists about “mental forms” is that they designate things by essence and in actuality. Ayatollah Fayyaḍi accepts this idea, but renders such a designation an instance of knowledge by presence and has a different view about the designator. The authors in this article try to compare the two theories and analyze their commonalities as well as their differences. Fayyaḍi believes that the designator is not the mental form, but the soul of the perceiving agent. He thinks that the designator of the objective things shows subjective designator, objective designator, and all its instances at the same time, and this is the implication of designation by essence. He introduces knowledge be presence as the source by which one can understand the mode of such a designation and all its attributes, and suggests that by esoteric analysis one can find out about such matters. Although he renders the designation of simple concepts, propositions, and judgments essential to them, he thinks that there are differences in the way of their designation.
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :ماهیت حکایت از دیدگاه مشهور و استاد فیاضى
    Abstract: 
    مشهور معرفت‏شناسان بر این باورند که «صور ذهنى» بالفعل، و به صورت ذاتى، از ماوراى خود حکایت مى‏کنند. در این میان، استاد فیاضى در نحوه حکایتْ (ذاتى بودن حکایت) با عموم فلاسفه همراه است. ضمن اینکه آن را معلوم به علم حضورى مى‏داند؛ امّا درباره حاکى، ایده‏اى متمایز دارد. در این مقاله تلاش مى‏شود تا این دو دیدگاه با یکدیگر مقایسه و نقاط اشتراک و اختلاف آنها تحلیل گردد، از جمله موارد اختلاف آن است که استاد فیاضى معتقد است که حاکى «صورت ذهنى» نیست، بلکه «نفس فاعل شناسا» مى‏باشد (و «صورت ذهنى» وجود ذهنى محکى است.) وى بر این باور است که حاکى در اشیاى خارجى، علاوه بر محکى ذهنى، محکى خارجى و تمام مصادیق همگون را نیز به طور یکسان نشان مى‏دهد و این اقتضاى ذاتى بودن حکایت است. ایشان مستند نحوه حکایت و تحلیل حکایت به حاکى و محکى، و حالت نفسانى بودن حاکى را وجدان و علم حضورى مى‏داند و بر این باور است که با تحلیل یافته‏هاى درونى، مى‏توان به امور یادشده رسید. استاد فیاضى با اینکه حکایت مفاهیم مفرد، قضایا و تصدیقات را ذاتى آنها مى‏شمارد، آنها را در نحوه حکایت متفاوت مى‏داند.
    References: 
    • ـ ابن سینا، شرح الاشارات و التنبیهات، قم، الکتاب، 1403ق.
    • ـ ـــــ ، منطق المشرقیین، قم، کتابخانه آیت اللّه مرعشى نجفى، 1405ق.
    • ـ برهان مهریزى، مهدى و مجتبى مصباح، «ماهیت حکایت از دیدگاه استاد مصباح»، معرفت فلسفى، ش 23، بهار 1388، ص 11ـ50.
    • ـ بهمنیار، التحصیل، تهران، دانشگاه تهران، 1349.
    • ـ پاپکین، ریچارد و آوروم استرول، کلیات فلسفه، ترجمه سید جلال الدین مجتبوى، تهران، حکمت، 1383.
    • ـ خراسانى، شرف الدین، نخستین فیلسوفان یونان، تهران، سپهر، 1357.
    • ـ دغیم، سمیع، موسوعه مصطلحات علم منطق عندالعرب،
    • ـ رازى، فخرالدین، مفاتیح الغیب، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1411ق.
    • ـ رازى، قطب الدین، شرح رساله الشمسیة القزوینى (الکاتبى)، قم، رضى، 1363.
    • ـ ـــــ ، شرح مطالع الانوار فى المنطق، قم، کتبى نجفى، بى تا.
    • ـ سبزوارى، ملّاهادى، شرح منظومه، تعلیقه حسن حسن زاده آملى، قم، دفتر تبلیغات اسلامى، 1380.
    • ـ سهروردى شهاب الدین (شیخ اشراق)، مجموعه مصنّفات، قم، بیدار، 1381.
    • ـ شهرزورى، شمس الدین محمّد، شرح حکمه الاشراق، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگى، 1372.
    • ـ شیرازى، قطب الدین، شرح حکمه الاشراق، چاپ افست.
    • ـ طوسى، خواجه نصیرالدین، اساس الاقتباس، تهران، دانشگاه تهران، 1361.
    • ـ ـــــ ، الجوهرالنضید، قم، بیدار، 1362.
    • ـ عبودیت، عبدالرسول، درآمدى بر نظام حکمت صدرایى، تهران، سمت، 1385.
    • ـ فارابى، ابونصر، المنطقیات، تحقیق محمّدتقى دانش پژوه، قم، کتابخانه آیت اللّه مرعشى نجفى، 1408ق.
    • ـ فیاضى، غلامرضا، درآمدى بر معرفت شناسى، قم، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى، 1386.
    • ـ مصباح، محمّدتقى، آموزش فلسفه، چ هشتم، تهران، سازمان تبلیغات اسلامى، 1377.
    • ـ مطهّرى، مرتضى، مجموعه آثار، چ پنجم، قم، صدرا، 1380.
    • ـ مظفّر، محمّدرضا، المنطق، بیروت، دارالتعارف، 1405ق.
    • ـ ملّاصدا (صدرالدین محمّدبن ابراهیم شیرازى)، الحکمه المتعالیة فى الاسفارالعقلیة الاربعة، قم، مصطفوى، بى تا.
    • ـ ـــــ ، التصور و التصدیق، بى جا، بى نا، بى تا.
    • ـ ـــــ ، شرح الهدایه الاثیریه، بیروت، مؤسسه التاریخ العربى، 1422ق.
    • ـ یزدى، عبداللّه بن شهاب الدین، الحاشیه على تهذیب المنطق، قم، جامعه مدرسین، 1405ق.
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Borhan, Mahdi, Fayyazi, Gholam Reza.(2025) The Nature of Designation: Between the Prevalent View and that of Ayatollah Fayāzi. Ma`rifat Falsafi, 7(5), 11-38

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mahdi Borhan; Gholam Reza Fayyazi."The Nature of Designation: Between the Prevalent View and that of Ayatollah Fayāzi". Ma`rifat Falsafi, 7, 5, 2025, 11-38

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Borhan, M, Fayyazi, G.(2025) 'The Nature of Designation: Between the Prevalent View and that of Ayatollah Fayāzi', Ma`rifat Falsafi, 7(5), pp. 11-38

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Borhan, M, Fayyazi, G. The Nature of Designation: Between the Prevalent View and that of Ayatollah Fayāzi. Ma`rifat Falsafi, 2025; 7(5): 11-38