معرفت فلسفی، سال پانزدهم، شماره دوم، پیاپی 58، زمستان 1396، صفحات 33-50

    نقد و بررسی استدلال‌های فیلسوفان بر اثبات ثبات و نفی حرکت در مجردات

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    یحیی نورمحمدی نجف آبادی / دکتری حکمت متعالیه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره / normohamadi126@malayeru.ac.ir
    چکیده: 
    اغلب فلاسفه قائل به ثبات مجردات هستند و حرکت را در آنها نفی می کنند. مهم ترین مبنا و دلیلِ ایشان در این دیدگاه، برهان قوه و فعل است. در این برهان با تکیه بر تقابل (عدم و ملکه) میان فقدان (قوه) و وجدان (فعل)، اثبات می شود که قوه از شئون ماده است و جسم که قوه دارد، ماده نیز دارد. ایشان از این طریق هرگونه قوه را در مجرَّدات، به واسطه بساطت و نداشتن ترکیب از قوه و فعل، نفی می کنند. ازآنجا که حرکت، خروج شیء از قوه به فعل است و موجود بسیطی که مرکب از قوه و فعل نیست، نمی تواند حرکت داشته باشد، ثبات و عدم امکان حرکت در مجردات که وجودی بسیط و انفعال ناپذیر دارند؛ اثبات می گردد؛ اما باید توجه کرد که قید «قوه» در حرکت، لزوماً به معنای چیزی نیست که منشأ آن «هیولا»ی مشائی باشد (کما اینکه منکران هیولای مشائی نیز قوه را در تعریف حرکت قید کرده اند)؛ بلکه «قوه» و «بالقوه» بودن با بساطت متحرِّک و موضوع حرکت نیز سازگار است. بنابراین موضوعِ حرکت قرار گرفتنِ مجردات را به این دلیل که بسیط و فاقد ماده و هیولای مشائی­اند، نمی توان انکار کرد.
    Article data in English (انگلیسی)
    Title: 
    An Investigation of Philosophers’ Arguments for Proving Fixity and Negating Movement in Incorporeal Beings
    Abstract: 
    Most philosophers believe in fixity of incorporeal beings or abstractions and negate any movement in them. The most important basis and reason in that view is the argument of ‘potentiality and actuality’. In that argument, by emphasizing the contrast (privation and possession) of non-existence (potentiality) and existence (actuality), it is proved that potentiality is among the states of matter, and the body which has potentiality has matter as well. In this way, he negates any potentiality in incorporeal beings due to their simplicity and lacking a composition of potentiality and actuality. Since motion is something’s exit from potentiality to actuality, and a simple being which is not a composite of potentiality and actuality cannot move, fixity and impossibility of moving in incorporeal beings with their simple and non-passive existence is proved. However, it must be noted that the ‘potentiality’ in motion does not necessarily mean something with a peripatetic ‘material’ origin (as the deniers of peripatetic matter have also used potentiality in defining motion); rather, ‘potential’ and ‘potentiality’ is also consistent with the simplicity of mover and the subject of motion. Thus, the motion of incorporeal beings cannot be denied due to their simplicity and having no matter and their being peripatetic matter.
    متن کامل مقاله: 

    سال پانزدهم، شماره دوم، پیاپی 58، زمستان 1396

    یحیی نورمحمدی نجف آبادی / دکتری حکمت متعالیه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره

    دریافت: 3/7/95                  پذیرش: 11/2/96                                                               normohamadi2531@anjomedu.ir

    چکیده

    اغلب فلاسفه قائل به ثبات مجردات هستند و حرکت را در آنها نفی می کنند. مهم ترین مبنا و دلیلِ ایشان در این دیدگاه، برهان قوه و فعل است. در این برهان با تکیه بر تقابل (عدم و ملکه) میان فقدان (قوه) و وجدان (فعل)، اثبات می شود که قوه از شئون ماده است و جسم که قوه دارد، ماده نیز دارد. ایشان از این طریق هرگونه قوه را در مجرَّدات، به واسطه بساطت و نداشتن ترکیب از قوه و فعل، نفی می کنند. ازآنجا که حرکت، خروج شیء از قوه به فعل است و موجود بسیطی که مرکب از قوه و فعل نیست، نمی تواند حرکت داشته باشد، ثبات و عدم امکان حرکت در مجردات که وجودی بسیط و انفعال ناپذیر دارند؛ اثبات می گردد؛ اما باید توجه کرد که قید «قوه» در حرکت، لزوماً به معنای چیزی نیست که منشأ آن «هیولا»ی مشائی باشد (کما اینکه منکران هیولای مشائی نیز قوه را در تعریف حرکت قید کرده اند)؛ بلکه «قوه» و «بالقوه» بودن با بساطت متحرِّک و موضوع حرکت نیز سازگار است. بنابراین موضوعِ حرکت قرار گرفتنِ مجردات را به این دلیل که بسیط و فاقد ماده و هیولای مشائی­اند، نمی توان انکار کرد.

    کلیدواژه ها: ثبات، حرکت، مجردات، هیولا، قوه و فعل.

     

     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    نورمحمدی نجف آبادی، یحیی.(1396) نقد و بررسی استدلال‌های فیلسوفان بر اثبات ثبات و نفی حرکت در مجردات. فصلنامه معرفت فلسفی، 15(2)، 33-50

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    یحیی نورمحمدی نجف آبادی."نقد و بررسی استدلال‌های فیلسوفان بر اثبات ثبات و نفی حرکت در مجردات". فصلنامه معرفت فلسفی، 15، 2، 1396، 33-50

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    نورمحمدی نجف آبادی، یحیی.(1396) 'نقد و بررسی استدلال‌های فیلسوفان بر اثبات ثبات و نفی حرکت در مجردات'، فصلنامه معرفت فلسفی، 15(2), pp. 33-50

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    نورمحمدی نجف آبادی، یحیی. نقد و بررسی استدلال‌های فیلسوفان بر اثبات ثبات و نفی حرکت در مجردات. معرفت فلسفی، 15, 1396؛ 15(2): 33-50