معرفت فلسفی، سال پانزدهم، شماره اول، پیاپی 57، پاییز 1396، صفحات 75-88

    معاد جسمانی ـ روحانی در ترازوی عقل نقدی بر منکران معقولیت معاد جسمانی ـ روحانی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    علیرضا کرمانی / دانشیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره / kermani@iki.ac.ir
    صفحه‌ها: 75-88 تاریخ دریافت: 1395/09/06 تاریخ پذیرش: 1396/02/16
    چکیده: 
    بیشتر متفکران مسلمان، به معاد، با کیفیتی جسمانی ـ روحانی باور دارند. باور به معاد با بدنی جسمانی حتی به نحو تقلید از شریعت، اثبات معقولیت یا عقل ستیز نبودن این آموزه را پیش شرط دارد. قائلان به انحصار معاد در شکل روحانی یا معتقدان به معاد با جسمی مثالی، پذیرش معاد با بدنی عنصری را با محذوراتی عقلی همچون محذور تناسخ و عبث بودن بدن عنصری در آخرتْ روبه رو دیدند. اشکالات فلسفی ای از این دست، عمدتاً مبتنی بر علم النفسی است که یا قائل به روحانیة الحدوث بودن نفس و رابطه ای از سنخ اضافه‌ی مقولی بین نفس و بدن است و یا از رابطه‌ی شأن و ذی شأن بودن بدن و نفس غفلت کرده است. در این مقاله کوشیده ایم با روشی توصیفی تحلیلی تبیین کنیم که با تحلیلی خاص از رابطه‌ی نفس و بدن، نه محذور تناسخ سینوی (وجود دو نفس در یک بدن) و نه محذور تناسخ صدرایی (بالقوه شدن امر بالفعل) لازم می آید. در این تبیین، حقیقت انسان نه روح مجرد است و نه بدن مادی؛ بلکه وجودی جامع همه‌ی این مراتب است و لذا اگر بناست در عالم آخرت، انسانْ عود کند، با این دو بُعد عنصری و روحانی خواهد بود.
    کلمات کلیدی: 
    معاد
    معقولیت
    تناسخ
    معاد روحانی
    چگونگی معاد جسمانی
    معاد عنصری
    Article data in English (انگلیسی)
    Title: 
    Physical-Spiritual Resurrection in the Scale of Reason; A Critique of Deniers of the plausibility of Physical-Spiritual Resurrection
    Abstract: 
    Most Muslim thinkers believe in physical-spiritual resurrection. Believing in being resurrected with physical body – even through an imitation of religion – necessitates proving this doctrine’s being rational and not being contrary to reason as its precondition. Those who believe in resurrection in spiritual form or those who believe in resurrection with an ideal body regarded accepting physical resurrection as facing with some rational limitations such as reincarnation and uselessness of the elemental body in the hereafter. Such philosophical objections are mainly based on the psychology maintaining that the soul is spiritually originated and there is a categorical relationship between body and soul. They may have neglected their relationship as the status and the owner of the status. here, we have attempted to use a descriptive-analytical method to explain that through a certain analysis in the relationship of soul and body, neither the limitation of Avicenna’s reincarnation (existence of two souls in one body) nor the limitation of Mulla Sadra’s reincarnation (potentiality of an actual affair) is necessary. In this explanation, the truth of the human is neither the abstract spirit nor the material body; rather, it is a comprehensive being including all these orders and, thus, if the man is to return in the hereafter, he will return with his both elemental and spiritual dimensions.
    Keywords: 
    Resurrection
    physical resurrection
    elemental resurrection
    Spiritual Resurrection
    reincarnation
    rationality..
    متن کامل مقاله: 

    سال پانزدهم، شماره اول، پیاپی 57، پاییز 1396

    Normal
    0

    false
    false
    false

    EN-US
    X-NONE
    FA

    /* Style Definitions */
    table.MsoNormalTable
    {mso-style-name:"Table Normal";
    mso-tstyle-rowband-size:0;
    mso-tstyle-colband-size:0;
    mso-style-noshow:yes;
    mso-style-priority:99;
    mso-style-parent:"";
    mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
    mso-para-margin:0cm;
    mso-para-margin-bottom:.0001pt;
    mso-pagination:widow-orphan;
    font-size:10.0pt;
    font-family:"Calibri","sans-serif";
    mso-bidi-font-family:Arial;}

    علیرضا کرمانی / دانشیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره                                        Kermania59@yahoo.com

    دریافت: 6/9/95 ـ پذیرش: 16/2/96

    چکیده

    بیشتر متفکران مسلمان، به معاد، با کیفیتی جسمانی ـ روحانی باور دارند. باور به معاد با بدنی جسمانی حتی به نحو تقلید از شریعت، اثبات معقولیت یا عقل ستیز نبودن این آموزه را پیش شرط دارد. قائلان به انحصار معاد در شکل روحانی یا معتقدان به معاد با جسمی مثالی، پذیرش معاد با بدنی عنصری را با محذوراتی عقلی همچون محذور تناسخ و عبث بودن بدن عنصری در آخرتْ روبه رو دیدند. اشکالات فلسفی ای از این دست، عمدتاً مبتنی بر علم النفسی است که یا قائل به روحانیة الحدوث بودن نفس و رابطه ای از سنخ اضافة مقولی بین نفس و بدن است و یا از رابطة شأن و ذی شأن بودن بدن و نفس غفلت کرده است. در این مقاله کوشیده ایم با روشی توصیفی تحلیلی تبیین کنیم که با تحلیلی خاص از رابطة نفس و بدن، نه محذور تناسخ سینوی (وجود دو نفس در یک بدن) و نه محذور تناسخ صدرایی (بالقوه شدن امر بالفعل) لازم می آید. در این تبیین، حقیقت انسان نه روح مجرد است و نه بدن مادی؛ بلکه وجودی جامع همة این مراتب است و لذا اگر بناست در عالم آخرت، انسانْ عود کند، با این دو بُعد عنصری و روحانی خواهد بود.

    کلید واژه ها: معاد، معاد جسمانی، معاد عنصری، معاد روحانی، تناسخ، معقولیت.

     

    • بازدید: 82
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمانی، علیرضا.(1396) معاد جسمانی ـ روحانی در ترازوی عقل نقدی بر منکران معقولیت معاد جسمانی ـ روحانی. فصلنامه معرفت فلسفی، 15(1)، 75-88

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    علیرضا کرمانی."معاد جسمانی ـ روحانی در ترازوی عقل نقدی بر منکران معقولیت معاد جسمانی ـ روحانی". فصلنامه معرفت فلسفی، 15، 1، 1396، 75-88

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمانی، علیرضا.(1396) 'معاد جسمانی ـ روحانی در ترازوی عقل نقدی بر منکران معقولیت معاد جسمانی ـ روحانی'، فصلنامه معرفت فلسفی، 15(1), pp. 75-88

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمانی، علیرضا. معاد جسمانی ـ روحانی در ترازوی عقل نقدی بر منکران معقولیت معاد جسمانی ـ روحانی. معرفت فلسفی، 15, 1396؛ 15(1): 75-88