معرفت فلسفی، سال پانزدهم، شماره اول، پیاپی 57، پاییز 1396، صفحات 39-

    تأملی در قاعدة «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها»

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    چکیده: 

    التزام به قاعدة فلسفی «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها» که مستلزم استحالة خلق موجود حادث از عدم است، از سویی با ظاهر متون دینی ناسازگار می نماید و از سوی دیگر موجب ارائة تفسیر بسیار غریبی از برخی معجزات منقول در قرآن کریم شده است. ازآنجاکه حمل متون دینی برخلاف ظاهر بدون دلیل قطعی، در شرع مقدس اسلام جایز نیست، این احتمال در ذهن شکل می گیرد که شاید قاعدة مذکور مبتنی بر عقل صریح و نتیجة برهان عقلی تام نباشد. اهتمام به این مطلب مهم، نویسنده را به این نتیجه رهنمون ساخته که نه تنها ادلة این قاعده تام نیستند، بلکه بر فرض تمامیت، بر نظریة کون و فساد مبتنی اند؛ ولی نظریة حرکت جوهری که نزد محققان مقبول و مشهور است، نه تنها مصداقی برای موضوع این قاعده باقی نمی گذارد، بلکه مستلزم استحالة مسبوقیت حادث زمانی به ماده است! در نتیجه نیازی به حمل ظواهر متون دینی بر خلاف ظاهر و پذیرش تفسیرهای غریب از معجزات نیست.

    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال پانزدهم، شماره اول، پیاپی 57، پاییز 1396

    احمد حیدرپور / استادیار گروه فلسفه مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره                aheydar6013@gmail.com

    غلامرضا فیاضی / استاد گروه فلسفه مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره                                                                

    دریافت: 25/9/95 ـ پذیرش: 6/2/96

    چکیده

    التزام به قاعدة فلسفی «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها» که مستلزم استحالة خلق موجود حادث از عدم است، از سویی با ظاهر متون دینی ناسازگار می نماید و از سوی دیگر موجب ارائة تفسیر بسیار غریبی از برخی معجزات منقول در قرآن کریم شده است. ازآنجاکه حمل متون دینی برخلاف ظاهر بدون دلیل قطعی، در شرع مقدس اسلام جایز نیست، این احتمال در ذهن شکل می گیرد که شاید قاعدة مذکور مبتنی بر عقل صریح و نتیجة برهان عقلی تام نباشد. اهتمام به این مطلب مهم، نویسنده را به این نتیجه رهنمون ساخته که نه تنها ادلة این قاعده تام نیستند، بلکه بر فرض تمامیت، بر نظریة کون و فساد مبتنی اند؛ ولی نظریة حرکت جوهری که نزد محققان مقبول و مشهور است، نه تنها مصداقی برای موضوع این قاعده باقی نمی گذارد، بلکه مستلزم استحالة مسبوقیت حادث زمانی به ماده است! در نتیجه نیازی به حمل ظواهر متون دینی بر خلاف ظاهر و پذیرش تفسیرهای غریب از معجزات نیست.

    کلیدواژه ها: حادث زمانی، ماده، قوه، امکان ذاتی، امکان استعدادی، استعداد، ترجیح بلامرجح.


     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده).(1396) تأملی در قاعدة «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها». فصلنامه معرفت فلسفی، 15(1)، 39-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده)."تأملی در قاعدة «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها»". فصلنامه معرفت فلسفی، 15، 1، 1396، 39-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده).(1396) 'تأملی در قاعدة «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها»'، فصلنامه معرفت فلسفی، 15(1), pp. 39-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    (نویسنده تعیین نشده). تأملی در قاعدة «کل حادث تسبقه قوة الوجود و مادة تحملها». معرفت فلسفی، 15, 1396؛ 15(1): 39-