تبيين و ارزيابى ديدگاه زگزبسكى درباره بُعد هنجارى در قلمرو شناختفصل نامه اى علمى ـ پژوهشى در زمينه علوم فلسفى تابستان 1395
| ضمیمه | اندازه |
|---|---|
| 3.pdf | 1.55 مگابایت |
فصل نامه اى علمى ـ پژوهشى در زمينه علوم فلسفى تابستان 1395
مهدى شكرى / دكترى كلام اسلامى مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدس سره mahdi.shokri54@gmail.com
دريافت: 12/12/93 پذيرش: 25/10/94
چكيده
ديدگاه زگزبسكى به بعد هنجارى شناخت، نگاهى نو محسوب مى شود كه بر اساس رويكرد اخلاق فضيلت مدار، در پى شكل بندى جديدى از عقلانيت در اين حوزه است. به نظر او مهم ترين مؤلفه هر فضيلت، انگيزه و توفيق مندى آن است. زگزبسكى بر اساس اصابه هميشگى باور، ميان معرفت و باور موجه تفاوت مى گذارد؛ ازاين روى، معرفت را به عمل و انگيزه فضيلت مندانه شناسايى مى كند تا صدق دايمى معرفت را لحاظ كند و از سوى ديگر چون چنين شرطى در توجيه نيست و قبول باور موجه بر اساس معقول بودن است، مى كوشد قبول باور از سوى دارنده حكمت عملى در شرايط باورنده را، معيار توجيه قرار دهد. در ادامه، نوشته پيش روى تلاش مى كند اين نگاه را ارزيابى كند.
كليدواژه ها: فضيلت اخلاقى، فضيلت عقلانى، معرفت، باور موجه، زگزبسكى.
سال انتشار:
13
شماره مجله:
52
شماره صفحه:
53
