Since the main point of this paper is to reject the non-principiality of essence it studies the arguments for the non-principiality of essence showing that none of them can, due to their defects and flaws, prove what is claimed .The main point emphasized over in this paper, is that most of the arguments presented here, are related to proving the principiality (asalat )of existence not the non-principiality of essence, while there is no necessary link between the two .Since there is no necessary link between accepting the principiality of existence and surrendering to the non-principiality of essence the single-choice approach (either principiality of existence or principiality of essence )adopted by some great thinkers, is not logically justified.
مدعای اصلی این مقاله رد قول به اعتباریت ماهیت است. از همین روی، نویسنده تلاش نموده تا ادلّه اعتباریت ماهیت را نقد و بررسی کند. نکته مهمی که در این مقاله بر آن تأکید شده این است که بسیاری از ادلّه ای که در این زمینه ارائه شده، در حقیقت ناظر به اصالت وجود است نه اعتباریت ماهیت; در حالی که میان این دو ملازمه ای در کار نیست. پذیرش اصالت وجود به معنای تن دادن به اعتباریت ماهیت نیست. بنابراین دَوَرانی که در کلمات برخی بزرگان مشاهده می شود، که یا باید اصالت وجودی شد و یا اصالت ماهوی، از نظر منطقی موجه نیست.
ـ سبزواری، ملاهادی، شرح منظومه، (قم، مصطفوی، بی تا);
ـ شیرازی، صدرالدین محمد، اسفار اربعه، (بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1981م)، چ سوم، ج 1;
ـ طباطبائی، سید محمدحسین، بدایة الحکمه، (قم، مؤسسه نشر اسلامی، بی تا);
ـ ـــــ ، نهایة الحکمه، (قم، مؤسسه نشر اسلامی، بی تا);
ـ مصباح، محمدتقی، آموزش فلسفه، (تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، 1366)، چ دوم، ج 1;
ـ ـــــ ، تعلیقة علی نهایة الحکمه، (قم، موسسه در راه حق، 1405 هـ ق);
ـ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، (تهران، صدرا، 1377)، چ ششم، ج 6، و چ چهارم، ج 9.