سال نهم، شماره اول، پاييز 1390، 163ـ178
محمد سعيدى مهر*
مرتضى كربلايى لو**
رضا اكبريان***
چكيده
همه معانى ماهوى پس از پذيرفتن اصالت وجود، در معرض بازتفسيرند. ما بايد بتوانيم تفسيرى مبتنى بر احكام وجود از آنها داشته باشيم. در اين مقاله با استفاده از نظر ويژه ملّاصدرا درباره «فصل» و تفسير وجودشناختى وى از آن، كوشيدهايم به نظريه او درباره «جنس» دست بيابيم. مىخواهيم بدانيم معناى جنسى با شهود كدام مرتبه وجود در ذهن منعكس مىشود. در واقع با همان رويكردى كه ملّاصدرا درباره فصل حقيقى و تطبيق آن بر وجود خاص اخذ كرده است پيش مىرويم تا به نظريه وى درباره جنس حقيقى برسيم. در اين روند، جنس را در نهايت بر وجود منبسط تطبيق مىكنيم و به ناسازگارى اين نظريه با قول سينوى مشهور، يعنى انتزاع جنس از ماده، اشاره و از آن دفاع مىكنيم.
كليدواژهها: وجود، فصل، جنس، وجود منبسط، ماده.
