@article {
author = {mohamadi matin, Hamed and , },
title = {تبیین فلسفی نقش «ذکر» در تکامل نفس بر اساس مبانی فلسفی علامه مصباح یزدی},
journal = {معرفت فلسفی 89 ، پاییز 1404},
volume = {23},
number = {1},
pages = {41-57},
year  = {2025},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {10.22034/marefatfalsafi.2025.5001665},
abstract = {The purpose of the present study, which is written in a descriptive-analytical manner, is to answer the question based on their special foundations. The conclusion that is drawn from the present study is that there is a kind of unity between attention to oneself and attention to God, in such a way that strengthening and intensifying the knowledge of presence to oneself will lead to the knowledge of presence to God, and attention to the essence of the self is compatible with the self, and attention to other levels is incompatible with it. The purpose of the present study, which is written in a descriptive-analytical manner, is to answer the question based on their special foundations. The conclusion that is drawn from the present study is that there is a kind of unity between attention to oneself and attention to God, in such a way that strengthening and intensifying the knowledge of presence to oneself will lead to the knowledge of presence to God, and attention to the essence of the self is compatible with the development of the self, and attention to other levels is incompatible with it.},
keywords = {Dhikr, attention, self-development, closeness to God, Misbah Yazdi, },
title_fa = {تبیین فلسفی نقش «ذکر» در تکامل نفس بر اساس مبانی فلسفی علامه مصباح یزدی},
abstract_fa ={کمال نهایی انسان بر اساس اصول حاکم بر علم‌النفس فلسفی از منظر علامه مصباح یزدی، در گرو «یافت شهودی فقر وجودی» یا «به فعلیت رسیدن شناخت ناآگاهانه و اشتداد علم حضوری به حقیقت نفس و ارتباط تکوینی با خدای متعال» است. پژوهش حاضر درصدد بررسی نقش «ذکر» در تکامل نفس است. ازاین‌رو سؤال اساسی آن است که «توجه به خدا» چگونه موجب «اشتداد علم حضوری نفس به خود و خداوند» می‌شود؟ سؤال دیگر آن است که آیا توجه به خود، موجب تقویت علم حضوری به نفس است یا تضعیف آن؟ این در حالی است که در بیانات علامه مصباح یزدی، سخنانی به نفع هر دو دیدگاه مطرح شده است. هدف این پژوهش که به روش توصیفی ـ تحلیلی نگاشته شده، پاسخ به این پرسش‌ها بر اساس مبانی خاص ایشان است. نتیجة حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که میان توجه به خود و توجه به خداوند، نوعی یگانگی برقرار است؛ به‌گونه‌ای‌که تقویت و اشتداد علم حضوری به خود، علم حضوری به خداوند را نیز در پی دارد. بنابراین، توجه به ذات نفس با تکامل نفس سازگار است، و توجه به مراتب دیگر، ناسازگار با آن.},
keywords_fa = {ذکر ,توجه ,تکامل نفس ,قرب خدا ,مصباح یزدی ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/5001665},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/5001665-1760417367.pdf}
}