TY - JOUR ID - 3108 TI - بررسی انتقادی مؤلفه خودآیینی در نظریه معنویت‌گرای عقلانیت و معنویت JO - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) JA - 4 LA - fa SN - 1735-4545 AU - Seyed ahmad, AD - استادیار - مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران AU - Mohammad javad, AD - دکتری - مدرسی معارف اسلامی، دانشگاه معارف اسلامی، قم Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 20 IS - 4 SP - 67EP - 86معنویت ,عقلانیت ,تعبد ,استدلال‌گرایی ,خودفرمانروایی ,خودآیینی ,DO - AB - نظریه عقلانیت و معنویت به دنبال کم نمودن درد و رنج بشری با رویکرد معنویت گرایی جدید است. ملکیان در این نظریه توجه خاصی به ویژگی های انسان معنوی دارد و در نتیجه التفات نظریه به مقوله مدرن شدن، ویژگی های خاصی را برای انسان معنوی بیان نموده است. از جمله این ویژگی ها، خودآئینی یا خودفرمانروا بودن انسان معنوی است. البته این انگاره، نتیجه استدلال گرایی و غیرمتعبد بودن انسان معنوی است. در مقابل، انسان غیرمعنوی، دیگرفرمانروا است و در نهایت به ازخودباختگی انسان منجر می شود. تحقیق پیش رو بر آن است که با بررسی مسئله تعبد، استدلال گرایی و مفهوم شناسی خودآیینی، این مؤلفه را در نظریه عقلانیت و معنویت مورد ارزیابی انتقادی قرار دهد. از نتایج مهم تحقیق آن است که تعبد به طور مطلق به دیگرآیینی منجر نمی شود و تعبد موردنظر در دین وحیانی، تعبد مدلل است. UR - https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/3108 L1 - https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/5_36_0.pdf ER -