@article {
author = {Soleymani Amiri, Askari},
title = {کثرت تشکیکی سازگار با وحدت شخصی},
journal = {معرفت فلسفی 9، پاییز 1384},
volume = {3},
number = {1},
pages = {83-105},
year  = {2005},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {کثرت تشکیکی سازگار با وحدت شخصی},
abstract_fa ={یکی از دغدغه های فلسفی در عرفان و حکمت متعالیه، مسئله «وحدت وجود» است. عرفا قایل به وحدت شخصی وجود هستند، در حالی که در فلسفه و بخصوص در حکمت متعالیه، کثرت وجود بدیهی یا قریب به بدیهی تلقّی شده است. شاه کار صدرالمتألّهین «اصالت وجود» است که از تحلیل آن، تشکیک وجود و عین الربط بودن معلول نسبت به علت فاعلی استنتاج می شود و از این رهگذر، وی گامی به سوی وحدت شخصی وجود برداشته و به مدعای عرفا نزدیک شده، بلکه حتی آن را برهانی کرده است. این مقاله به بررسی این مسئله می پردازد که وحدت شخصی وجود از منظر ملّاصدرا با تشکیک وجود سازگاری دارد و نمی توان وجود غیر واجب بالذات را نفی کرد و به کلی آن را هیچ و پوچ دانست.
},
keywords_fa = {وحدت وجود ,اصالت وجود ,وجوب ذاتی ,مواد ثلاث ,تشکیک وجود ,امکان ماهوی ,امکان فقری ,امتناع. ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/310},
eprint = {}
}