@article { author = {Rezaei, Morteza}, title = {هویت‌شناسی یقین}, journal = {معرفت فلسفی 6، زمستان 1383}, volume = {2}, number = {2}, pages = {29-60}, year = {2005}, publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute}, issn = {1735-4545}, eissn = {2980-8294}, doi = {}, abstract = {The possibility of achieving certainty, whether in the area of religion or otherwise, is the most or at least one of the most important questions in epistemology. Modern scepticism denies such possibility, as the new trends in the philosophy of religion, political and moral philosophy, modern theology, hermeneutics and interpretation of texts point to relativism. In this paper, it is argued that such views are based on the presumption that epistemic certitude and reality – matching knowledge are impossible, giving rise to claims such as the impossibility of establishing the existence of God, moral and value relativism, the temporary nature of Islamic teachings, epistemic and religious pluralism, and the validity of any version of undestanding religion. Repudiating the presumption, the author argues that achieving certainty is an epistemic possibility.}, keywords = {Certainty, The possibility of Certainty, Modern Scepticism, True knowledge, and False knowledge., }, title_fa = {هویت‌شناسی یقین}, abstract_fa ={مهم ترین یا دست کم یکی از مهم ترین پرسش های معرفت شناسی, امکان یا عدم امکان شناخت یقینی و مطابق با واقع است. این مسئله هم در قلمرو کل معرفت بشری و هم در ساحت معرفت های دینی قابل طرح است. امروزه, شک گرایی نوین, که در گوشه ای از جغرافیای اندیشه غربی ظهور پیدا کرده, فراورده هایی را تولید می کند که نفی شناخت یقینی، عنصر جدا ناشدنی آن است. این تولیدات نرم افزاری, به ویژه در ساحت هایی چون فلسفه دین, فلسفه سیاست, فلسفه اخلاق, کلام جدید, هرمنوتیک و تفسیر متون, و... بروز و ظهور داشته, و از نشانه های آن نسبی بودن و تغییرپذیری است. به هر حال, یکی از تلاش های لازم برای ارزیابی اساسی این دسته نظریات, رفتن به سراغ ریشه ها و پیش فرض های اصلی آن ها است که به نظر می رسد نفی یقین و شناخت مطابق با واقع, یکی از این پیش فرض ها ست. مدعیاتی چون: غیرقابل اثبات بودن وجود خدا, شخصی بودن دین, انکار هر گونه گزاره ثابت و مطلق در دین, نسبی بودن و تغییر پذیری ارزش ها (اعم از حقوقی و اخلاقی), زمانمند بودن احکام اسلام, پلورالیسم دینی و معرفتی, وجود و رسمیت قرائت های مختلف از دین, و... از جمله اموری هستند که می توان عنصر نفی شناخت یقینی را از اصول موضوعه آن ها به حساب آورد. در این نوشته تلاش شده با نشان دادن امکان یقین و تبیین راه های نیل به آن، گامی هرچند کوچک در جهت نفی شک گرایی و اثبات بی پایگی آن برداشته شود. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید. }, keywords_fa = {شناخت یقینی ,امکان یقین ,شک‌گرایی نوین ,شناخت صادق ,شناخت کاذب ,}, url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/278}, eprint = {} }