@article {
author = {, Mohammad hosein and , Ghasem ali},
title = {تحلیل مفهومی «ثبوت بالعرض» و «ثبوت بالتبع» در حیطۀ‎ صفات الهی، از منظر صدرالمتألهین},
journal = {معرفت فلسفی 59، بهار 1397},
volume = {15},
number = {3},
pages = {59-68},
year  = {2018},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {The establishment of the Divine attributes of Almighty Lord is considered as the subsistence of being for quiddity. This affirmation is sometimes considered as a "by-accident subsistence" and sometimes as a "by-consequence subsistence". "By-accident subsistence" is a non-factual and metaphorical subsistence from the viewpoint of the logicians and Mulla Sadra, while "by-consequence subsistence" schematically proves a predicate for a subject. A belief in these two types of affirmation for the Divine attributes and quiddity initially seems impossible and paradoxical. This paper is a semantic analysis of "by-accident subsistence" and "by-consequence subsistence" from the viewpoint of Mulla Sadra and comparing the two to inquire about the aforementioned paradox. Using a logical-analytical method and concentrating on Sadra's works, this paper explains two possibilities in the meaning of "by-consequence subsistence" considering two different perspectives in terms of the quiddities and Divine attributes, none of which is incompatible with "by-accident subsistence".

},
keywords = {Subsistence of quiddity for existence, divine attributes, by-consequence subsistence, by-accident subsistence, Sadr-al-mut'allihin., },
title_fa = {تحلیل مفهومی «ثبوت بالعرض» و «ثبوت بالتبع» در حیطۀ‎ صفات الهی، از منظر صدرالمتألهین},
abstract_fa ={در حکمت متعالیه، ثبوت صفات الهی برای باری تعالی به مثابه ثبوت وجود برای ماهیت انگاشته می شود. این ثبوت، گاه متصف به «ثبوت بالعرض» و گاه نیز متصف به «ثبوت بالتبع» می گردد. «ثبوت بالعرض» در نگاه منطق‎دانان و به اذعان صدرالمتألهین، ثبوتی غیرحقیقی و مجازی است؛ درحالی‎که در «ثبوت بالتبع»، محمول برای موضوع به نحو اجمالی ثابت می گردد. اعتقاد به این دو نوعِ متفاوت از ثبوت برای صفات الهی و ماهیات، در بدو امر ناممکن و متناقض‎نماست. مسئله پژوهش جاری، تحلیل معناشناختی «ثبوت بالتبع» و «ثبوت بالعرض» از منظر صدرالمتألهین و مقایسه آن دو با یکدیگر برای اثبات یا رفع متناقض‎نمای مذکور است. رهیافت به دست آمده که با روش تحلیلی ـ منطقی عبارات صدرالمتألهین حاصل گشته است، بیان دو احتمال در معنای «ثبوت بالتبع»، با لحاظِ دو نگاه متفاوت نسبت به ماهیات و صفات الهی است که هیچ‎یک با «ثبوت بالعرض» ناسازگار نخواهند بود.
},
keywords_fa = {صدرالمتألهین ,ثبوت ماهیت برای وجود ,صفات الهی ,وجود بالتبع ,وجود بالعرض ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2623},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/4_13.pdf}
}