@article {
author = {, Mohammad hosein and Akbariyan, Reza and Saeidi mehr, Mohammad},
title = {تحلیل مسئله تعقل از دیدگاه ارسطو و ابن سینا},
journal = {معرفت فلسفی 47، بهار 1394},
volume = {12},
number = {3},
pages = {33-49},
year  = {2015},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {Aristotle attaches corporeal contingency to soul, and believes that the corporeal soul does not hold the qualification of intellection or the intellectual perception. The intellectual perception and intellectual form are immaterial objects, and intellection needs an immaterial entity. Therefore, Aristotle leaves intellection to intellect, but what is the relation between this immaterial intellect and the material soul, and how does it play a role in intellection? Aristotle’s theory is ambiguous, and this ambiguity should be cleared. Avicenna regards soul as an immaterial object; distinguishes its state of essence from its state of action, and attributes intellectual perception to the soul. He believes intellectual perception is an essential act of the soul, and soul is considered to be the same as the particular intellect. Avicenna calls the influence of Active Intellect on creating the intellectual forms in human intellective soul as effusion and illumination with regard to its quiddity and existence. This article is an analysis and explanation of Aristotle’s and Avicenna’s views on the problem of intellection.

},
keywords = {intellection, intellectual perception, sense perception, Active Intellect, sophist, Aristotle, Avicenna, },
title_fa = {تحلیل مسئله تعقل از دیدگاه ارسطو و ابن سینا},
abstract_fa ={ارسطو براى نفس، حدوث جسمانى قایل است و نفس به منزله امر جسمانى، صلاحیت تعقل یا ادراک عقلى را ندارد. ادراک عقلى و صورت معقوله، امورى مجردند و براى تعقل نیاز به امرى مجرد دارند. بنابراین ارسطو تعقل را بر عهده عقل مى گذارد؛ اما این عقل مجرد با نفس مادى چه نسبتى دارد و چگونه در امر تعقل انسانى به ایفاى نقش مى پردازد. نظریه ارسطو با ابهاماتى آمیخته است که باید رفع گردد. ابن سینا با لحاظ نفس به منزله امرى مجرد و با تمایز نهادن میان مقام ذات و مقام فعل در نفس انسانى، ادراک عقلى را به نفس نسبت مى دهد. ادراک عقلى در نظر او، فعلِ جنبه ذاتى نفس تلقى مى شود و نفس با عقل جزئى انسانى یکسان انگاشته مى شود. تأثیر مبادى عالیه و نقش عقل فعال نیز در تعقل لحاظ مى گردد. ابن سینا تأثیر عقل فعال در ایجاد صور معقوله در نفس ناطقه را به دو اعتبار وجود و ماهیت، افاضه و اشراق مى نامد. مقاله حاضر به تحلیل و تبیین نظرات ارسطو و ابن سینا در این زمینه اختصاص دارد.
},
keywords_fa = {ارسطو ,عقل فعال ,ادراک حسى ,تعقل ,ابن سینا ,ادراک عقلى ,سوفسطایى ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2491},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/2_OP_11.PDF}
}