TY  - JOUR
ID  - 248
TI  - «زمان» از دیدگاه ملّاصدرا و برگسون / على فتحى ـ حمیدرضا آیت ‏اللهى
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 4
LA  - fa
SN  - 1735-4545
AU  - Hamid reza, 
AD  - استاد - گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی
AU  - Ali, 
AD  - عضو هیئت علمی - علوم قرآن و حدیث پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
Y1  - 2010
PY  - 2010
VL  - 7
IS  - 2
SP  - 131EP  - ملّاصدرا ,زمان ,برگسون ,آن ,دیرند. ,DO  - 
AB  - زمان حقیقتى است که با وجود انسان پیوند یافته است و انسان همیشه خود را در چنبره آن مى‏یابد،گویا انسان اسیرِ زمان است و راهى براى برون‏رفت از این اسارت ندارد. ملّاصدرا و برگسون کهفیلسوفانى از دو سنّت فلسفى متفاوت هستند، در تلقّى خویش از زمان، افقى تازه گشوده و راهى نوآغازیده‏اند. هم ملّاصدرا و هم برگسون بر آن بوده‏اند که حقیقت زمان را باید در نسبت با وجودتفسیر کرد. ملّاصدرا زمان را حقیقتى مى‏داند که از نحوه وجود مادّیات انتزاع مى‏شود؛ برگسون نیززمان را مرادف حرکت مى‏داند و آن را دیرندى مى‏شمارد که فقط از طریق خودآگاهى و شهود محض قابل درک است و بنیاد هستى ما را تشکیل مى‏دهد. در این نوشتار، پس از تبیین زمان از منظر این دو فیلسوف، سعى خواهیم کرد تا میان این دو دیدگاه، الفتى ایجاد نماییم و روزنه‏اى براى مقارنه و تطبیق بگشاییم.
UR  - https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/248
L1  - https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/266_0.pdf
ER  -