@article {
author = {Omid, Masuod},
title = {نظریه «فطرت» سیر تاریخى در غرب از یونان تا دوره معاصر},
journal = {معرفت فلسفی 20، تابستان 1387},
volume = {5},
number = {4},
pages = {193-242},
year  = {2008},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {The theory of human nature (fiṭrat) occupied the central stage in the philosophical investigations of many 17th-century Western philosophers. It appeared as a philosophical, psychological, and epistemological theory that included a variety of elements and ideas. This theory is also considered as one of the challenging points of contact and philosophical criticism between Islamic and Western philosophies.
This theory, on the one hand, had a historical background, and on the other, manifested itself differently in the viewpoints of the next philosophers and thinkers. This article is an attempt to shed light on the historical background of the theory before 17th century Europe, and to follow its course of development in the next period (without engaging in a discussion on the Cartesian and Kantian philosophers). Such an historical review is meant to achieve two goals: first, it can show the width of such a theory in the mind of different philosophers, and second, it may help better understand the challenge, between Muslim and some Western philosophers, revolving around the issue of Fiṭrat.
},
keywords = {fitrat, human nature, Cognitive System., },
title_fa = {نظریه «فطرت» سیر تاریخى در غرب از یونان تا دوره معاصر},
abstract_fa ={نظریه «فطرت» در آغاز به عنوان نظریه اى فلسفى و به منزله نظریه اى روان شناختى ـ معرفت شناختى، که مشتمل بر عناصر و ایده هاى متعدد و متنوّعى است، محور تحقیقات بسیارى از فلاسفه در قرن هفدهم بود. این نظریه از جمله نقاط تلاقى و چالش در گفت وگوى فلسفى و انتقادى فلاسفه اسلامى با فلاسفه غرب نیز به شمار مى رود. این نظریه از یک سو، مسبوق به زمینه و سابقه اى تاریخى است و از سوى دیگر، خود را در اشکال گوناگون، در دیدگاه هاى فلاسفه و متفکران و محققان بعدى آشکار ساخته و به نمایش گذاشته است. این مقاله درصدد بیان زمینه تاریخى این نظریه پیش از قرن هفدهم و نیز استمرار آن در اشکال نظرى، در دوره پس از آن است (البته بدون آنکه شامل نظرات فلاسفه دکارتى و کانتى شود.) این گزارش تاریخى اولا، مى تواند گستره این نظریه را در اندیشه فلاسفه و محققان روشن سازد و ثانیآ، مى تواند بر چالش میان فلاسفه اسلامى و برخى فلاسفه غربى، که بر محور نظریه فطرت دور مى زند، نورى جدید بیفکند.
},
keywords_fa = {فطرت ,دستگاه ادراکى. ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2339},
eprint = {}
}