TY  - JOUR
ID  - 2319
TI  - تأمّلی بر «نظام احسن» از منظر حکمت متعالیه
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 4
LA  - fa
SN  - 1735-4545
AU  - Mohammad javad, 
AD  - استادیار - مبانی نظری اسلام دانشگاه پیام نور قم
AU  - Askar, Dirbaz
AD  - دانشیار - دانشگاه قم
Y1  - 2009
PY  - 2009
VL  - 6
IS  - 2
SP  - 71EP  - 104قاعده امکان اشرف ,ملّاصدرا ,نظام احسن ,برهان لمّی ,برهان انّی ,علم عنایی ,حکمت متعالیه. ,DO  - 
AB  - «نظام احسن» یکی از مباحث مهم فلسفی است که در اندیشه فلاسفه اسلامی، به طور عام، و در دستگاه فلسفی ملّاصدرا، به طور خاص، جایگاه ویژه‏ای دارد. فلاسفه و دیگر دانشمندان همیشه این سؤال را در ذهن داشته‏اند که آیا نظام جهان موجود بهترین نظام است یا خیر؟ در آغاز، این‏طور به نظر می‏رسد که جهانِ عاری از هرگونه نقص و شرّ، همانا بهترین نظام است؛ از این‏رو، این سؤال مطرح می‏شود که چرا جهان حاضر چنین نیست؟ از طرف دیگر با پیشرفت علوم، و طرح نظریه‏های گوناگون، هر روز پرده‏ای از رازهای طبیعت برداشته می‏شود و معلوم می‏گردد که نظام جهان، از نظر علوم، بسیار پیچیده و دقیق است. بنابراین، از یک‏سو، دانشمندانْ خویش را با نظامی برتر رویارو می‏بینند و از سوی دیگر، وجود شرور و نقایصْ شبهه برتر نبودن نظام جهان را به ذهن می‏رساند. امّا فلاسفه با اثبات نظام احسن، و طرح مباحث مختلف در زمینه آن، این تعارض ظاهری را برطرف کرده‏اند. ملّاصدرا بر پایه نظام فلسفی خود ـ حکمت متعالیه ـ جهان هستی را برآمده از نظام ربّانی دانسته که در این صورت، دارای بهترین شکل ممکن است. در این مقاله، با توجه به جامع‏ترین کتاب فلسفی ملّاصدرا ـ که همان «اسفار اربعه» باشد ـ به بررسی دیدگاه او در این‏باره می‏پردازیم.
UR  - https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2319
L1  - ER  -