@article {
author = {Soleymani Amiri, Askari},
title = {برهان‌های وجوب و امکان؛ و قاعده «ذوات الاسباب لاتعرف إلّا بأسبابها»},
journal = {معرفت فلسفی 16، تابستان 1386},
volume = {4},
number = {4},
pages = {97-118},
year  = {2007},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {برهان‌های وجوب و امکان؛ و قاعده «ذوات الاسباب لاتعرف إلّا بأسبابها»},
abstract_fa ={فیلسوفان و منطق دانان از یک سو، برهان را معطی علم یقینی دائمی می دانند، و از سوی دیگر، علم به ذوسبب را جز از راه سبب آن ممکن نمی دانند. آنان همچنین برهان را به «لم» و «ان مطلق» و «دلیل» تقسیم کرده و معتقدند: دلیل ـ در واقع ـ برهان نبوده و معطی یقین نیست. نیز فیلسوفان از راه علم به ممکنات (معلول) برهانی بر وجود واجب می آورند. بنابراین، اشکال می شود که برهان از راه علم به ممکنات از نوع دلیل است و یقین آور نبوده و اساسا واجب برهان پذیر نیست. برخی از فیلسوفان مانند شیخ الرئیس در پاسخ به این اشکال، برهان «وجوب و امکان» را نوعی برهان لمّی دانسته و برخی دیگر مانند بهمنیار و علّامه طباطبائی آن را برهان انّی مطلق تلقّی کرده اند. صدرالمتألّهین آن را نوعی دلیل یقین آور در برابر دلیلی که یقین آور نیست، دانسته است.
},
keywords_fa = {برهان لمّی ,ذوات الاسباب ,برهان انّی مطلق ,دلیل ,برهان وجوب و امکان. ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2297},
eprint = {}
}