@article {
author = {Ghiasvand, Mahdi},
title = {نقدى بر فیزیکى ‏انگارى بر مبناى اختلاف میان فیزیکى ‏انگارى پیشینى و پسینى},
journal = {معرفت فلسفی 33، پاییز 1390},
volume = {9},
number = {1},
pages = {133-162},
year  = {2011},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {Both a priori and a posteriori physicalists agree with each other in holding that physicalism, as a metaphysical approach to the world, is an appropriate approach that includes the nature of mind. However, they disagree on whether certain truths are knowable a priori. Of course, both of them_ a priori physicalists and a posteriori physicalists_ maintain that the doctrine “physicalism” can only be known a posteriori. Despite such a consensus, there is no consent about how exactly the doctrine should be formulated. 
The author has a critique of physicalism on the basis of this dispute and its division into a priori and a posteriori. It seems that physicalism requires a priori knowledge, but on the other hand, it seems also that it is impossible. It seems that there are some a priori entailments (implications) from microphysical truths to ordinary macroscopic truths. But it will be argued that there are no a priori entailments (implications) from microphysical truths to phenomenal truths because these truths cannot be functionalized. The purpose of this article is to argue that since such entailments (implications) are necessary for physicalism to be true, physicalism would be false regarding the phenomenal consciousness.
},
keywords = {A priori Physicalism, A posteriori Physicalism, Phenomenal Consciousness, Semantic Implication, Epistemic Implication., },
title_fa = {نقدى بر فیزیکى ‏انگارى بر مبناى اختلاف میان فیزیکى ‏انگارى پیشینى و پسینى},
abstract_fa ={فیزیکى‏انگارى پیشینى و پسینى، در فیزیکى انگاشتن جهان (و به طور خاص، ذهن یا نفس)، با یکدیگر هم‏رأى هستند و فیزیکى‏انگارى را در مقام رهیافتى مابعدالطبیعى در باب تعیین ماهیت ذهن، حالات ذهنى، و ویژگى‏هاى ذهنى تأیید مى‏کنند. محلّ نزاع و اختلاف میان این دو تلقّى در این مسئله نهفته است که: آیا صدق و کذب فیزیکى‏انگارى وابسته به شناخت‏پذیر بودن برخى حقایق خاص به طور پیشینى است یا نه؟ حامیان فیزیکى‏انگارى پیشینى بر لزوم این وابستگى تأکید مى‏کنند؛ ولى دسته مقابل منکر آن هستند. مقاله حاضر صورت‏بندى نقدى است بر فیزیکى‏انگارى بر مبناى واکاوى این اختلاف. نگارنده که در این مسئله، خود با فیزیکى‏انگاران پیشینى موافق است، استدلال خواهد کرد که براى صدق فیزیکى‏انگارى، وجود رابطه استلزامى از هر دو نوع آن (استلزام دلالت‏شناختى و استلزام‏شناختى)، میان امر فیزیکى و ذهنى، ضرورى است. با این حال، نگارنده امکان چنین شناختى را منتفى مى‏داند و دست‏کم روابط استلزامى از نوع معرفتى آن را مورد انکار قرار مى‏دهد. او با پیمودن این مسیر، تلاش مى‏کند تا کذب فیزیکى‏انگارى را نشان دهد.
},
keywords_fa = {فیزیکى‏ انگارى پیشینى ,فیزیکى‏ انگارى پسینى ,آگاهى پدیدارى ,استلزام دلالت‏شناختى ,استلزام‏ شناختى ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2271},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/5_4.pdf}
}