@article {
author = {momeni, Mustafa and Beheshti , Ahmad},
title = {نقد و بررسى نظریات قاضى سعید در زمینه نفس ‏شناسى},
journal = {معرفت فلسفی 32، تابستان 1390},
volume = {8},
number = {4},
pages = {27-54},
year  = {2011},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {Qāḍi Sa‘īd, a post-Sadraian philosopher, has developed philosophical ideas opposite to those of Mulla Sadra and Ibn Sina. In the realm of knowledge, he does not consider knowledge to be by representation (huṣūli), nor by presence (huḍūri), rather does he suggest a new meaning for presence without further explaination. In the field of human soul, he follows Ibn Sina in considering its origination to be incorporeal, and on the issue of resurrection, he rejects both Ibn Sina and Mulla Sarda and suggests a new solution.
This article reviews the three issues in Qāḍi Sa‘īd’s ideas, and shows some of the antagonisms that exist in his thought. For instance, all his stances on these issues are based on substantial motion and the principality of existence. This is while, he accepts the union of the intellect with the intelligible, and the union of the subject of the perception with its object, and at the same time, he rejects substantial motion. He also bluntly rejects the principality of existence, and accepts the principality of quiddity. 
},
keywords = {Qāḍi Sa‘īd Qummi, perception, vision, Resurrection, Origination of the Soul, Science of the Soul, Nafs, Knowledge by Presence., },
title_fa = {نقد و بررسى نظریات قاضى سعید در زمینه نفس ‏شناسى},
abstract_fa ={قاضى سعید که از حکماى بعد از ملّاصدراست، در مباحث فلسفى، نظریاتى دارد که با آراى ملّاصدرا و ابن‏سینا معارض است. در موضوع ادراک، او نظر صدراییان و مشّاییان را باطل دانسته و گفته که ادراک نه حصولى است و نه حضورى (به معناى مشهور)؛ وى معناى جدیدى از «حضور» ارائه مى‏دهد، بدون اینکه مراد خود را توضیح دهد. وى همچنین در باب حدوث نفس بر مسلک ابن‏سینا (روحانیه‏الحدوث بودن نفس) رفته، و در مسئله معاد، با قول ابن‏سینا و ملّاصدرا مخالفت ورزیده و به زعم خود قول دیگرى ارائه کرده است. در نوشتار حاضر، این سه مسئله را از دیدگاه قاضى سعید بررسى کرده و نشان داده‏ایم که در همه این مسائل، نظر وى مبتنى بر حرکت جوهرى و به تبع آن اصالت وجود بوده است. وى اتّحاد عاقل با معقول و حاس با محسوس را قبول دارد، در حالى که حرکت جوهرى را قبول ندارد. او همچنین، با صراحت، قول به اصالت وجود را باطل دانسته و بر اصالت ماهیت رفته است. لذا، تناقضات زیادى در نظریات وى به چشم مى‏خورد.
},
keywords_fa = {معاد ,حدوث نفس ,قاضى سعید قمى ,ادراک و ابصار ,نفس‏شناسى ,علم حضورى. ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2248},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/2_OP_1.PDF}
}