@article {
author = {, Hasan and Babai Mojarrad, Hosein},
title = {روش ‏شناسى نظریه ‏پردازى در حوزه علوم انسانى تأمّلى بر رویکرد اندیشمندان اسلامى},
journal = {معرفت فلسفی 29، پاییز 1389},
volume = {8},
number = {1},
pages = {133-164},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {In  the  field  of  the  philosophy  of  science,  the  process  of  knowledge development is based on three approaches, i.e. inductive, falsificationist, and paradigmatic. Despite their differences in their ontology, epistemology, and methodology, they all share in their relativistic approach to human understanding and knowledge.

The authors in this article begin with introducing the three aforementioned approaches and their foundations. Then they turn to an Islamic approach towards the development of knowledge. The authors suggest a methodology they call “intermediate ijtihād” in which all four causes (efficient, material, formal, and final causes) are taken into account, and therefore culminate in rational certainty and religious authority. In this approach, the acquaintance with reality is  possible through reason  and authentic religious  narratives, reality is not considered relative, and the basic principles of understanding will not change during time and in different places. It is also based on Divine worldview, and a cooperation of philosophy and science serves as an instrument, compensating for the shortcomings of modern sciences.
},
keywords = {relativism, Absolutism, methodology, Intermediate  Ijtihād, Theorizing, Production of Knowledge, Rational Sources, Narrative Sources, religious authority, humanities, },
title_fa = {روش ‏شناسى نظریه ‏پردازى در حوزه علوم انسانى تأمّلى بر رویکرد اندیشمندان اسلامى},
abstract_fa ={در قاموس فلسفه علم، فرایند توسعه دانش بر سه رویکرد استقرایى، ابطال‏گرایانه و پارادایماتیک بنا شده است. گرچه هستى‏شناسى، معرفت‏شناسى و روش‏شناسىِ هرکدام از این رویکردها با هم متفاوت‏اند، ولى نسبى‏گرایى و قائل بودن به عدم دست‏یابى به معرفت کامل و ثابت نسبت به حقیقتْ رگه مشترک هر سه است. نگارندگان نوشتار حاضر قصد دارند تا ضمن معرفى اجمالى رویکردهاى سه‏گانه بالا و تبیین هستى‏شناسى، معرفت‏شناسى و روش‏شناسى آنها، معرفى مستوفایى از رویکرد اسلامى نسبت به توسعه علم ارائه دهند. رویکرد مختار در این مقاله اجتهاد متوسط مى‏باشد که علل چهارگانه فاعلى، مادّى، صورى و غایى را مطمح‏نظر قرار مى‏دهد و خروجى آن مفید علم و اطمینان عقلایى و بالتبع حجّت شرعى است. در این رویکرد، دست‏یابى به حقیقت در پرتو رجوع به عقلِ مبرهن و نقل داراى حجّیت میسور است، حقیقتْ نسبى تلقّى نمى‏شود، و مبانى و اصول در بستر زمان و مکان متغیّر نمى‏باشند. همچنین، مبناى این رویکردْ جهان‏بینى الهى است و تعامل علم و فلسفه در آن ابزارى در جهت رفع عیبناکى علوم روز شمرده مى‏شود.  
},
keywords_fa = {علوم انسانى ,روش‏شناسى ,تولید علم ,نسبى‏گرایى ,مطلق‏ اندیشى ,اجتهاد متوسط ,نظریه ‏پردازى ,منابع نقلى و عقلى ,حجّیت شرعى ,اسلام ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/211},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/6_0.pdf}
}