@article {
author = {Moazami, Amin},
title = {بررسی رویکرد پدیدارشناسی به مسئلة «معرفت به اذهان دیگر» از منظر حکمت اسلامی},
journal = {معرفت فلسفی 88 ، تابستان 1404},
volume = {22},
number = {4},
pages = {33-49},
year  = {2025},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {10.22034/marefatfalsafi.2025.2021667},
abstract = {The question of ‘knowing other minds’ is one of the most controversial topics in cognitive, social, and epistemological sciences. Phenomenologists, like their rival school, i.e. analytical philosophy, have attempted to provide a suitable answer to this problem. Unlike analytical philosophers, they believe that there is no gap or duality between the human mind and body. The human mind is embodied, and its mental intentions, which are manifested through the body, are directly and immediately accessible through ‘empathy,’ without the need for any reasoning or theoretical effort.
This research has attempted to describe and explain this viewpoint using the ‘library’ method, and to evaluate the aforementioned viewpoint from the perspective of Islamic philosophy using an ‘analytical-critical’ method. Finally, it concludes that from the perspective of Islamic philosophy, contrary to the phenomenologists’ view, the knowledge of the vast majority of human beings about other minds is of the acquired (husuli) and mediated type, which requires reasoning and intellectual effort. In this course, the knowing subject, supported by the ‘epistemological probability’ theory, can achieve a reliable degree of knowledge with the help of their background beliefs and prior understandings concerning humanity, the social world, and the person in question, as well as valid data obtained through existing circumstantial evidence. They can then adhere to this knowledge until newer data with a higher degree of probability emerges.
},
keywords = {phenomenology, social cognition, empathy, embodiment, knowledge by presence (ilm huduri), Acquired knowledge (ilm husuli), epistemological probability, },
title_fa = {بررسی رویکرد پدیدارشناسی به مسئلة «معرفت به اذهان دیگر» از منظر حکمت اسلامی},
abstract_fa ={چگونگی «معرفت به اذهان دیگر» یکی از بحث‌برانگیزترین مباحث علوم شناختی، اجتماعی و معرفت‌شناختی است. پدیدارشناسان همانند مکتب رقیب خود، یعنی فلسفة تحلیلی کوشیده‌اند پاسخ درخوری به این مسئله بدهند. ایشان برخلاف فلاسفة تحلیلی بر این باورند که هیچ شکاف و دوگانگی میان ذهن و بدن انسان وجود ندارد. ذهن آدمی بدنمند بوده و منویات ذهنی وی بر بدن او که عرصة تجلیات ذهن است، بدون نیاز به هیچ‌گونه استدلال و تلاش نظری، با روش «همدلی» قابل دسترسی مستقیم و بی‌واسطه است. این پژوهش کوشیده است با روش «کتابخانه‌ای» این دیدگاه را توصیف و تبیین نماید و با روش «تحلیلی ـ انتقادی» دیدگاه مزبور را از منظر حکمت اسلامی ارزیابی کند و در پایان، به این نتیجه دست یابد که از منظر حکمت اسلامی، برخلاف نظر پدیدارشناسان، علم اکثر قریب به اتفاق انسان‌ها به اذهان دیگر از نوع علم حصولی و باواسطه بوده که نیازمند استدلال و تلاش فکری است. در این عرصه، فاعل شناسا به ‌پشتوانة نظریة «احتمال معرفت‌شناختی» می‌تواند به کمک باورهای پیش‌زمینه‌ای و شناخت‌های پیشین خود که نسبت به انسان، جهان اجتماعی و شخص مورد نظر تحصیل کرده‌ است و همچنین داده‌های معتبری که از راه قرائن موجود به‌دست می‌آورد، به درجة قابل اتکایی از معرفت دست یابد و تا ورود داده‌های جدیدتر با درجة احتمال بالاتر به آن ملتزم باشد.},
keywords_fa = {پديدارشناسي ,شناخت اجتماعي ,همدلي ,بدنمندي ,علم حضوري ,علم حصولي ,احتمال معرفت‌شناختي ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2021667},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/2021667-1757128394.pdf}
}