@article {
author = {Naderi, Rasool and Khosropanah, Abdolhosein},
title = {جایگاه آموزه های نقلی در  فلسفه اسلامی},
journal = {معرفت فلسفی 85 ، پاییز 1403},
volume = {22},
number = {1},
pages = {39-58},
year  = {2024},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {10.22034/marefatfalsafi.2025.2020876},
abstract = {The main issue of this paper, which has been analyzed and described using an analytical-descriptive method, is to identify the position of revealed teachings in Islamic philosophy, with an emphasis on the philosophical texts of the three major schools of philosophy. The findings of the research show that revealed teachings can be examined in philosophy from two perspectives: As the origin of an argument or as a function unrelated to the origin of an argument. 
Sayings of the infallible cannot serve as the origin of an argument, because in addition to the issues related to their chain of transmission, they must have certain and clear meaning, that the circumstances of their issuance must be clear, and ultimately, their truth must be proven through a valid syllogism. Therefore, they require efforts to establish a sound argument. In the process of compiling philosophical issues, revealed teachings have assisted in formulating questions for philosophy, presenting an accurate picture of certain philosophical matters, and providing general guidance and orientation to Muslim philosophers. In the position of judgment, philosophers have made use of revealed teachings in discovering certain arguments or fallacies in philosophical reasoning that appeared to be sound or were used as supportive evidence for their own philosophical arguments.
},
keywords = {methodology of Islamic philosophy, revealed teachings, sayings of the Infallible, Avicenna, Suhrawardi, Mulla Sadra, },
title_fa = {جایگاه آموزه های نقلی در  فلسفه اسلامی},
abstract_fa ={مسئلة اصلی این تحقیق که با روش تحلیلی ـ توصیفی بررسی شده، شناخت جایگاه آموزه‌های نقلی در فلسفة اسلامی با تأکید بر متون فلسفی سه مکتب اصلی فلسفه است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد آموزه‌های نقلی از دو جهت می‌تواند در فلسفه بررسی گردد: به‌عنوان مبدأ برهان یا کارکردی غیر مبدأ برهان. قول معصوم نمی‌تواند مبدأ برهان قرار گیرد؛ زیرا علاوه بر مباحث سندی، باید مدلول یقینی داشته باشد، جهت صدور روشن باشد و در نهایت، با یک قیاس واقع‌نمایی کلام معصوم اثبات شود. بنابراین نیازمند تلاش برای به دست آوردن استدلال است. آموزه‌های نقلی در مقام گردآوری در مسئله‌سازی برای فلسفه و ارائة تصویر صحیح از برخی مسائل فلسفی و ارائة جهت‌دهی‌های کلی به فیلسوفان مسلمان مدد رسانده است. در مقام داوری، فیلسوفان در کشف برخی برهان‌ها یا برخی مغالطات در استدلال‌های فلسفی که در ظاهر برهانی بوده‌اند یا به‌عنوان مؤید برهان‌های فلسفی خود، از آموزه‌های نقلی بهره برده‌اند.},
keywords_fa = {روش‌شناسي فلسفة اسلامي ,آموزه‌هاي نقلي ,قول معصوم ,ابن‌سينا ,شيخ اشراق ,صدرالمتألهين ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/2020876},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/2020876-1739097914.pdf}
}