@article {
author = {Akbariyan, Reza and , Zhra},
title = {کلّى طبیعى: مقایسه‏اى میان ابن‏ سینا و ملّاصدرا},
journal = {معرفت فلسفی 28، تابستان 1389},
volume = {7},
number = {5},
pages = {57-84},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {1735-4545},
eissn = {2980-8294},
doi = {},
abstract = {The inquiry about the mode of the existence of natural universal, or quiddity, can be regarded as one of the complexities in the philosophies of Ibn Sina and Mulla Sadra. Natural universal has a different definition and consequences in the structure of each one of the two philosophies. To ignore such differences may cause numerous mistakes. Non-conditioned quiddity is nothing other itself, and this is while Ibn Sina claims that such a quiddity (natural universal) has objective existence. The question arises as to how it is possible for the non-conditioned reality to exist without losing its attribute as being non-conditioned.
The authors in this article want to show that Ibn Sina has left some questions unanswered in his treatment of the issue of the mode of being natural universal enjoys, and Mulla Sadra has tried to find a justified answer to such problems without contradicting his most essential theory of the principality of existence. The article argues for the superiority of Mulla Sadra’s theory and the way it is congruent with the theory of the principality of existence.


},
keywords = {Ibn Sina, Mulla Sadra, Natural Universal, Quiddity, Principality of Existence, Non-conditioned.  The Footprints in the Islamic Philosophical Tradition of a Modern Solution to the Liar Paradox, },
title_fa = {کلّى طبیعى: مقایسه‏اى میان ابن‏ سینا و ملّاصدرا},
abstract_fa ={تحقیق در باب نحوه وجود کلّى طبیعى یا ماهیت را مى‏توان یکى از دشوارى‏هاى فلسفه ابن‏سینا و ملّاصدرا دانست. در ساختار فلسفى هریک از این دو فیلسوف، کلّى طبیعى تعریف و آثار ویژه‏اى دارد. غفلت از این تفاوت‏ها ممکن است موجب بروز اشتباهات بسیارى گردد. ماهیت، در صورتى که لابشرط اعتبار شود، چیزى جز خودش نخواهد بود. ادّعاى ابن‏سینا آن است که ماهیتِ لابشرط (کلّى طبیعى) در خارج وجود دارد. امّا به راستى، چگونه ممکن است حقیقت لابشرط ـ که هیچ وصفى جز خود را نمى‏پذیرد ـ در خارج محقّق، و همچنان اعتبار لابشرط بودن آن حفظ شود؟ در این مقاله، نشان داده‏ایم که ابن‏سینا در تبیین نحوه وجود کلّى طبیعى در خارج، با مسائلى مواجه است که آنها را بى‏پاسخ گذاشته و ملّاصدرا تلاش کرده تا پاسخى موجه براى چنان مسائلى بیابد. البته وى نیز باید تبیینى از کلّى طبیعى ارائه دهد که به هیچ‏روى با نظریه وى در باب اصالت وجود ناسازگار نباشد. ما تلاش کرده‏ایم تا با بررسى دو رویکرد مختلف درباره تحقّق خارجى کلّى طبیعى، برترى نظریه ملّاصدرا و چگونگى سازگارى آن با اصالت وجود را نشان دهیم.
},
keywords_fa = {ملّاصدرا ,ابن‏ سینا ,اصالت وجود. ,کلّى طبیعى ,ماهیت لابشرط ,},
url = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/node/200},
eprint = {https://marefatfalsafi.nashriyat.ir/sites/marefatfalsafi.nashriyat.ir/files/article-files/3_2.pdf}
}