محمدحسين مختاري

 سال يازدهم، شماره دوم، زمستان 1392، 107ـ128

محمدحسين مختارى^*
مهدى سرلك^**

چكيده

هرمنوتيك فلسفى يكى از مهم ترين رويكردهاى هرمنوتيكى است كه مارتين هايدگر آن را پايه ريزى و تبيين كرد و هانس جورج گادامر آن را تدوين كرد و توسعه بخشيد. گادامر كه شاگرد خصوصى هايدگر بود، در معروف ترين اثرش در هرمنوتيك به نام حقيقت و روش به تحليل و نقدى گسترده و پرمحتوا از انديشه هرمنوتيك روشى پرداخت. هرمنوتيك روشى، بر ارائه اصول و قواعد و روش شناسى تفسير صحيح متون همت مى گمارد؛ اما گادامر بنيان هرمنوتيكى خود را بر نفى روش و پديدارشناسى فهم وجودى استوار مى سازد و با اتكا بر اصول هرمنوتيكى خود، الگوى مفاهمه ديالكتيكى را ارائه مى دهد.
     اين نوشتار، كيفيت ابتناى فلسفه هرمنوتيكى گادامر بر نفى روش را توصيف و تحليل مى كند تا از اين رهگذر بتواند علاوه بر تبيين «مفاهمه ديالكتيكى مبتنى بر پرسش و پاسخ» به منزله روش بديل گادامر در نفى روش، فرصتى براى بررسى اين روش در اختيار قرار دهد و روشن خواهد شد كه الگوى وى، داراى مشكلات پرشمارى از قبيل ابهام، دور و تسلسل است.

كليدواژه‌ها: هرمنوتيك، هرمنوتيك فلسفى، گادامر، روش، روش شناسى.
 

*   استاديار مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى قدس‏‌سره.                                                  mokhtarimh14@yahoo.co.uk
**   سطح سه حوزه علميه قم.                                                                                                      Sarlack12@yahoo.com
دريافت: 23/7/91               پذيرش: 16/5/92